Письмо из Москвы в деревню - Владимир Высоцкий

Не пиши мне про любовь - не поверю я.

Мне вот тут уже дела твои прошлые!

Слушай лучше: тут с лавсаном материя.

Если хочешь, - я куплю, вещь хорошая.

Водки я пока не пью, ну ни стопочки!

Экономлю и не ем даже супу я,

Потому что я куплю тебе кофточку,

Потому что я люблю тебя, глупая!

Был в балете: мужики девок лапают,

Девки все, как на подбор, в белых тапочках.

Вот пишу, а слезы душат и капают -

Не давай себя хватать, моя лапочка!

Наш бугай - один из первых на выставке,

А сперва кричали, будто бракованный!

Но очухались, и вот дали приз-таки.

Весь в медалях он лежит, запакованный.

Председателю скажи, - пусть избу мою

Кроет нынче же и пусть травку выкосит,

А не то я телок крыть не подумаю,

Рекордсмена портить мне?

Накось выкуси!

И пусть починит наш амбар, ведь не гнить зерну!

Будет Пашка приставать - с ним как с предателем!

С агрономом не гуляй, ноги выдерну!

Можешь раза два пройтись с председателем.

До свидания!

Я - в ГУМ за покупками.

ГУМ это - вроде наш амбар, но со стеклами.

Ты мне можешь надоесть с полушубками,

В сером платьице с узорами блеклыми!

Тут стоит культурный парк по-над речкою,

В нем гуляю и плюю только в урны я,

Но ты, конечно, не поймешь, там, за печкою,

Потому ты - темнота некультурная.

Schrijf me niet over liefde - ik zal het niet geloven.

Ik ben hier al je verleden zaken!

Luister beter: hier met lavsan materie.

Als je wilt, koop ik het, dat is een goede zaak.

Ik drink nog geen wodka, nou ja, geen stapel!

Ik spaar en eet zelfs geen soep,

Want ik koop een blouse voor je

Omdat ik van je hou, stom!

Was in ballet: mannen poot meisjes,

De meisjes zijn allemaal, als uit vrije wil, in witte pantoffels.

Hier ben ik aan het schrijven, en de tranen stikken en druipen -

Laat je niet missen, mijn liefste!

Onze stier is een van de eersten op de tentoonstelling,

En eerst schreeuwden ze, alsof ze defect waren!

Maar ze kwamen tot bezinning en nu reikten ze de prijs uit.

Alles in medailles, liegt hij, ingepakt.

Vertel de voorzitter - laat mijn hut

Het dekt nu en laat het gras maaien,

Anders denk ik er niet aan om vaarzen te dekken,

Moet ik de recordhouder verwennen?

Een hap nemen!

En laat hem onze schuur repareren, want het graan rot niet!

Pashka zal pesten - met hem als met een verrader!

Speel niet met de agronoom, ik trek mijn benen eruit!

U kunt een paar keer met de voorzitter rondlopen.

Tot ziens!

Ik ben in GUM om te winkelen.

GUM is als onze schuur, maar dan met ramen.

Je kunt me vervelen met jassen van schapenvacht,

In een grijze jurk met vervaagde patronen!

Er is een cultureel park over de rivier,

Ik loop erin en spuug alleen in de bakken die ik,

Maar je begrijpt het natuurlijk niet, daar, achter de kachel,

Omdat jij - de duisternis onbeschaafd.