Песня самолёта - Владимир Высоцкий

Я — «ЯК», истребитель, — мотор мой звенит,

Небо — моя обитель,

Но тот, который во мне сидит,

Считает, что он — истребитель.

В этом бою мною «юнкерс"сбит —

Я сделал с ним, что хотел, —

А тот, который во мне сидит,

Изрядно мне надоел!

Я в прошлом бою навылет прошит,

Меня механик заштопал, —

А тот, который во мне сидит,

Опять заставляет — в штопор!

Из бомбардировщика бомба несет

Смерть аэродрому, —

А кажется — стабилизатор поет:

«Мир вашему дому!»

Вот сзади заходит ко мне «мессершмитт», —

Уйду — я устал от ран!..

Но тот, который во мне сидит,

Я вижу, решил — на таран!

Что делает он?!

Вот сейчас будет взрыв!..

Но мне не гореть на песке, —

Запреты и скорости все перекрыв,

Я выхожу из пике!

Я — главный, а сзади… Ну, чтоб я сгорел!

-

Где же он, мой ведомый?

Вот он задымился, кивнул — и запел:

«Мир вашему дому!»

И тот, который в моем черепке,

Остался один — и влип, —

Меня в заблужденье он ввел — и в пике

Прямо из мертвой петли.

Он рвет на себя — и нагрузки вдвойне, —

Эх, тоже мне — летчик-ас!..

Но снова приходится слушаться мне, —

Но это — в последний раз!

Я больше не буду покорным — клянусь!

-

Уж лучше лежать на земле…

Но что ж он не слышит, как бесится пульс:

Бензин — моя кровь — на нуле!

Терпенью машины бывает предел,

И время его истекло, —

И тот, который во мне сидел,

Вдруг ткнулся лицом в стекло.

Убит он!

Я счастлив!

Лечу налегке,

Последние силы жгу…

Но что это, что?!

Я — в глубоком пике, —

И выйти никак не могу!

Досадно, что сам я не много успел, —

Но пусть повезет другому!

Выходит, и я напоследок спел:

«Мир вашему дому!»

Ik ben "YAK", een jager, - mijn motor rinkelt,

De lucht is mijn verblijfplaats

Maar degene die in mij zit

Denkt dat hij een vechter is.

In deze strijd schoot ik de Junkers neer...

Ik deed met hem wat ik wilde -

En degene die in mij zit

Ik ben er behoorlijk moe van!

Ik was er helemaal doorheen genaaid in het laatste gevecht,

De monteur stopte me, -

En degene die in mij zit

Opnieuw dwingt het - in een neerwaartse spiraal!

Van de bommenwerper draagt ​​de bom

Dood aan het vliegveld

En het lijkt erop - de stabilisator zingt:

"Vrede aan uw huis!"

Hier komt de Messerschmitt van achter mij, -

Ik ga weg - ik ben de wonden beu! ..

Maar degene die in mij zit

Ik zie het, ik besloot - te rammen!

Wat is hij aan het doen?!

Nu komt er een explosie!

Maar ik kan niet branden op het zand, -

Bans en snelheden die alles blokkeren,

Ik kom over mijn hoogtepunt heen!

Ik heb de leiding, en achter... Nou, laat me branden!

-

Waar is hij, mijn volgeling?

Dus hij rookte, knikte - en zong:

"Vrede aan uw huis!"

En die in mijn schedel

Nog maar één over - en kwam vast te zitten, -

Hij heeft me misleid - en op het hoogtepunt

Rechtstreeks uit de dode lus.

Hij scheurt zichzelf op - en de last is dubbel -

Oh, ik ben ook een aaspiloot! ..

Maar nogmaals, ik moet naar me luisteren, -

Maar dit is de laatste keer!

Ik zal niet meer onderdanig zijn - ik zweer het!

-

Het is beter om op de grond te liggen...

Maar waarom hoort hij niet hoe de pols raast:

Benzine - mijn bloed - staat op nul!

Er is een grens aan het geduld van een machine,

En zijn tijd is om,

En degene die in mij zat,

Plots stak hij zijn gezicht in het glas.

Hij is vermoord!

Ik ben gelukkig!

ik vlieg licht

Ik verbrand mijn laatste kracht...

Maar wat is het, wat?!

Ik zit in een diepe piek, -

En ik kan er niet uit!

Het is jammer dat ik zelf niet veel tijd had, -

Maar laat een ander geluk hebben!

Het blijkt, en ik zong ten slotte:

"Vrede aan uw huis!"