Песня Рябого - Владимир Высоцкий

На реке ль, на озере —

Работал на бульдозере,

Весь в комбинезоне и в пыли, —

Вкалывал я до зари,

Считал, что черви — козыри,

Из грунта выколачивал рубли.

Не судьба меня манила,

И не золотая жила, —

А широкая моя кость

И природная моя злость.

Мне ты не подставь щеки:

Не ангелы мы — сплавщики, —

Недоступны заповеди нам…

Будь ты хоть мне бог Аллах,

Зато я знаю толк в стволах

И весело хожу по штабелям.

Не судьба меня манила,

И не золотая жила, —

А широкая моя кость

И природная моя злость.

Op de rivier, op het meer -

Gewerkt aan een bulldozer

Alles in overall en stof, -

Ik heb hard gewerkt tot het ochtendgloren

Ik dacht dat wormen troeven waren,

Hij groef roebels uit de grond.

Het was niet het lot dat me wenkte,

En geen goudmijn, -

En mijn brede bot

En mijn natuurlijke woede.

Keer je wangen niet naar mij toe

Wij zijn geen engelen - spanten, -

Geboden zijn niet beschikbaar voor ons ...

Als je mijn God bent, Allah

Maar ik weet veel over koffers

En ik loop vrolijk door de stapels.

Het was niet het lot dat me wenkte,

En geen goudmijn, -

En mijn brede bot

En mijn natuurlijke woede.