Песня акына - Владимир Высоцкий

Ни славы, и ни коровы,

Ни тяжкой короны земной —

Пошли мне, Господь, второго,

Чтоб вытянул петь со мной.

Прошу не любви ворованной,

Не милости на денек —

Пошли мне, Господь, второго,

Чтоб не был так одинок;

Чтоб было с кем пасоваться,

Аукаться через степь,

Для сердца — не для оваций, —

На два голоса спеть;

Чтоб кто-нибудь меня понял, —

Не часто, но хоть разок, —

И с раненых губ моих поднял

Царапнутый пулей рожок.

И пусть мой напарник певчий,

Забыв, что мы сила вдвоем,

Меня, побледнев от соперничества,

Прирежет за общим столом.

Прости ему — он до гроба

Одиночеством окружен.

Пошли ему, бог, второго —

Такого, как я и как он…

Geen glorie, en geen koe,

Geen zware aardse kroon -

Zend mij, Heer, de tweede,

Om uit te trekken om met mij te zingen.

Ik vraag je om geen liefde te stelen,

Geen genade voor een dag -

Zend mij, Heer, de tweede,

Om niet zo eenzaam te zijn;

Iemand hebben om mee te grazen,

Hangen over de steppe

Voor het hart - niet voor applaus -

Zing met twee stemmen;

Voor iemand om mij te begrijpen

Niet vaak, maar minstens één keer, -

En opgeheven van mijn gewonde lippen

Met kogels bekraste hoorn.

En laat mijn zangpartner

Vergeten dat we samen de kracht zijn,

Ik, bleek van rivaliteit,

Hij zal slachten aan de gemeenschappelijke tafel.

Vergeef hem - hij is naar het graf

Omringd door eenzaamheid.

Stuur hem, God, de tweede...

Net als ik en zoals hij...