Песенка плагиатора, или Посещение музы - Владимир Высоцкий

Я щас взорвусь, как триста тонн тротила, —

Во мне заряд нетворческого зла:

Меня сегодня Муза посетила,

Немного посидела и ушла!

У ней имелись веские причины —

Я не имею права на нытьё:

Представьте, Муза… ночью… у мужчины!

Бог весть, что люди скажут про неё.

И всё же мне досадно, одиноко:

Ведь эта Муза — люди подтвердят!

-

Засиживалась сутками у Блока,

У Пушкина жила не выходя.

Я бросился к столу — весь нетерпенье,

Но… Господи, помилуй и спаси!

Она ушла, — исчезло вдохновенье

И — три рубля: должно быть, на такси.

Я в бешенстве мечусь, как зверь, по дому,

Но Бог с ней, с Музой, я её простил, —

Она ушла к кому-нибудь другому,

Я, видно, её плохо угостил.

Огромный торт, утыканный свечами,

Засох от горя, да и я иссяк.

С соседями я допил — сволочами —

Для Музы предназначенный коньяк.

…Ушли года, как люди в чёрном списке,

Всё в прошлом, я зеваю от тоски.

Она ушла безмолвно, по-английски,

Но от неё остались две строки.

Вот две строки — я гений, прочь сомненья,

Даёшь восторги, лавры и цветы:

«Я помню это чудное мгновенье,

Когда передо мной явилась ты»!

Другое название: «Песенка плагиатора»

Ik zal nu exploderen, zoals driehonderd ton TNT, -

Er is een beschuldiging van oncreatief kwaad in mij:

Muse bezocht me vandaag,

Ik bleef even zitten en ging weg!

Ze had goede redenen -

Ik heb geen recht om te zeuren:

Stel je voor, Muse... 's nachts... bij een man!

God weet wat mensen over haar zullen zeggen.

En toch ben ik geïrriteerd, eenzaam:

Immers, deze Muse - mensen zullen het bevestigen!

-

Ik heb dagen bij Blok gezeten,

Ze woonde bij Pushkin zonder uit te gaan.

Ik rende naar de tafel - alle ongeduld,

Maar... Heer, heb genade en red!

Ze is weg, inspiratie weg

En - drie roebel: het moet in een taxi zijn.

Ik haast me woedend als een beest door het huis,

Maar God is met haar, met de muze, ik vergaf haar, -

Ze ging naar iemand anders

Blijkbaar heb ik haar een slechte maaltijd gegeven.

Enorme taart bezaaid met kaarsen

Verdord van verdriet, en ik droogde op.

Ik dronk met mijn buren - klootzakken -

Cognac bedoeld voor de Muze.

... Jaren zijn verstreken, zoals mensen op de zwarte lijst,

Alles is verleden tijd, ik gaap van verlangen.

Ze ging zwijgend weg, in het Engels,

Maar er bleven twee regels van over.

Hier zijn twee regels - ik ben een genie, weg van twijfel,

Je geeft vreugde, lauweren en bloemen:

"Ik herinner me dit prachtige moment,

Toen je voor mij verscheen!

Andere naam: "Plagiar's Song"