Памяти василия шукшина - Владимир Высоцкий

Еще ни холодов, ни льдин.

Земля тепла.

Красна калина.

А в землю лег еще один

На Новодевичьем мужчина.

«Должно быть, он примет не знал, —

Народец праздный суесловит, —

Смерть тех из нас всех прежде ловит,

Кто понарошку умирал.»

Коль так, Макарыч, — не спеши,

Спусти колки, ослабь зажимы,

Пересними, перепиши,

Переиграй — останься живым.

Но в слезы мужиков вгоняя,

Он пулю в животе понес,

Припал к земле, как верный пес.

А рядом куст калины рос,

Калина — красная такая…

Смерть самых лучших намечает

И дергает по одному.

Такой наш брат ушел во тьму…

Не буйствует и не скучает.

А был бы «Разин» в этот год.

Натура где — Онега, Нарочь?

Все печки-лавочки, Макарыч!

Такой твой парень не живет.

Вот после временной заминки,

Рок процедил через губу:

«Снять со скуластого табу

За то, что видел он в гробу

Все панихиды и поминки.

Того, с большой душою в теле

И с тяжким грузом на горбу,

Чтоб не испытывал судьбу,

Взять утром тепленьким с постели!»

И после непременной бани,

Чист перед богом и тверез,

Взял да и умер он всерьез,

Решительней, чем на экране.

Nog steeds geen koud weer, geen ijsschotsen.

De aarde is warm.

Rode viburnum.

En er viel er weer een in de grond

Een man op Novodevitsj.

"Het moet zijn dat hij niet wist, -

Een nutteloos volk praat, -

De dood grijpt ons allemaal als eerste,

Die deed alsof hij dood was."

Als dat zo is, Makarych, haast je dan niet,

Laat de haringen vallen, maak de klemmen los

Herschrijven, herschrijven

Herhaal - blijf in leven.

Maar mannen tot tranen toe drijven,

Hij kreeg een kogel in zijn maag,

Hij hurkte op de grond als een trouwe hond.

En een viburnumstruik groeide in de buurt,

Kalina - zo rood ...

De dood van de allerbeste plannen

En trekt een voor een.

Zo'n broer van ons is de duisternis ingegaan...

Wordt niet boos en verveelt zich niet.

En er zou dit jaar "Razin" zijn.

Waar is de natuur - Onega, Naroch?

Alle kachels-banken, Makarych!

Zo leeft je vriendje niet.

Hier na een tijdelijke storing,

Rock gilde door zijn lip:

"Verwijder van brutaal taboe

Voor wat hij in de kist zag?

Alle requiems en herdenkingen.

Togo, met een grote ziel in het lichaam

En met een zware last op de bult,

Om het lot niet te tarten,

Neem het 's ochtends warm uit bed!”

En na het verplichte bad,

Schoon voor God en nuchter,

Hij nam het en stierf ernstig,

Daadkrachtiger dan op het scherm.