От скучных шабашей - Владимир Высоцкий

От скучных шабашей

Смертельно уставши,

Две ведьмы идут и беседу ведут:

«Да что-то, брат-ведьма,

Пойти посмотреть бы

Как в городе нашем живут.

Как все изменилось!

Уже развалилось

Подножие Лысой горы.

И молодцы вроде

Давно не заходят

Остались одни упыри».

Спросил y них леший:

— Вы камо грядеши?

— Намылились в горoд, y нас ведь тоска.

— Ax, гнусные бабы да взяли хотя бы

C собою меня, старика.

Ругая друг дружку,

Зашли на опушку.

Навстречу попался им враг вурдалак.

Он скверно ругался,

Он к ним увязался,

Кричал, будто знаeт, что как.

Те к лешему: «Как он?

Возьмем вурдалака?

Ho кровь не сосать, и прилично веcти…»

Тот малость покрякал,

Клыки свои спрятал

Красавчиком стал, хоть крести.

Освоились быстро,

Под видом туристов

Поeли, попили в кафе «Гранд-отель».

Ho леший поганил

Своими ногами,

И их попросили оттель.

Пока леший брился,

Упырь испарился,

И леший доверчивость проклял свою.

И ведьмы пошлялись

И тоже смотались,

Освоившись в этом раю.

И наверняка ведь

Престили бега ведьм.

Ведь много орут и азарт на бегах.

И там проиграли —

Ни много не мало —

Три тысячи в новых деньгах.

Намокший, поблекший,

Насупился леший,

Ho вспомнил, что здесь его друг домовой.

Он начал стучаться:

— Где друг, домочадцы?

-

A те отвечают: — Запой.

-

Пока ведьмы выли

И все проcaдили,

Пока леший пил, набирался в кафе,

Найдя себе вдовушку,

Выпив ей кровушку,

Спал вурдалак на софе.

Van saaie covens

Doodmoe

Twee heksen lopen en praten:

"Ja, iets, heksenbroeder,

zou gaan kijken

Hoe ze in onze stad leven.

Hoe de dingen zijn veranderd!

viel al uit elkaar

De voet van de Kale Berg.

En goed gedaan like

Lang geen bezoek gehad

Er zijn alleen nog geesten over."

De kobold vroeg hen:

- Kom je?

- De stad ingezeept, verlangen we toch.

- Bijl, gemene vrouwen, laat ze tenminste nemen

Met mij, een oude man.

Elkaar uitschelden

We gingen naar de rand.

Een vijandelijke griezel kwam over hen.

Hij vloekte slecht

Hij raakte betrokken bij hen

Hij schreeuwde alsof hij wist wat hij moest doen.

Die aan de duivel: “Hoe gaat het met hem?

Laten we een griezel nemen?

Zuig geen bloed en leid fatsoenlijk ... "

Die kleinheid kwaakte,

Verborg zijn tanden

Hij werd knap, zelfs boos.

Snel geregeld

Onder het mom van toeristen

We aten en dronken in het Grand Hotel café.

Ho goblin smerig

Met je voeten

En ze werden gevraagd door het hotel.

Terwijl de kobold zich aan het scheren was,

De ghoul is verdampt

En de goblin vervloekte zijn goedgelovigheid.

En de heksen gingen

En ze hebben ook een kijkje genomen

Gevestigd in dit paradijs.

En zeker

Het rennen van de heksen is verboden.

Er is tenslotte veel geschreeuw en opwinding op de vlucht.

En ze verloren daar -

Niet veel is niet genoeg -

Drieduizend in nieuw geld.

Nat, vervaagd,

De kobold fronste zijn wenkbrauwen,

Ho herinnerde zich dat zijn vriend hier was.

Hij begon te kloppen:

'Waar is de vriend, familieleden?'

-

En zij antwoorden: - Drinken.

-

Terwijl de heksen huilden

En ze verkochten alles

Terwijl de goblin dronk, rekruteerde hij in een café,

Een weduwe vinden

Na haar bloed gedronken te hebben,

De ghoul sliep op de bank.