Оловянные солдатики - Владимир Высоцкий

Почести, долги, неравный бой.

Нынче ж оловянные солдатики

Здесь, на старой карте, стали в строй.

Лучше бы уж он держал в казарме их!

Но, ведь на войне, как на войне, —

Падают бойцы в обеих армиях,

Поровну на каждой стороне.

И какая, к дьяволу, стратегия,

И какая тактика, к чертям!

Вот сдалась нейтральная Норвегия.

Толпам оловянных египтян.

Левою рукою Скандинавия,

Лишена престижа своего,

Но рука решительная правая

Вмиг восстановила статус-кво!

Может быть — пробелы в воспитании

Иль в образованьи слабина.

Но не может выиграть кампании

Та или другая сторона.

Сколько б ни предпринимали армии

Контратак, прорывов и бросков,

Все равно, на каждом полушарии

Поровну игрушечных бойцов.

Где вы, легкомысленные гении,

Или вам явиться недосуг?

Где вы, проигравшие сражения

Просто, не испытывая мук?

Или вы, несущие в венце зарю

Битв, побед, триумфов и могил,

Где вы, уподобленные Цезарю,

Что пришел, увидел, победил?

Совести проблеммы окаянные —

Как перед собой не согрешить?

Тут и там солдаты оловянные —

Как решить, кто должен победить?

Мучается полководец маленький,

Ношей непосильной отягчен,

Вышедший в громадные начальники,

Шестилетний мой Наполеон.

Чтобы прекратить его мучения,

Ровно половину тех солдат

Я покрасил синим, — шутка гения, —

Утром вижу — синие лежат.

Я горжусь успехами такими, но Мысль одна с тех пор меня гнетет:

Как решил он, чтоб погибли именно

Синие, а не наоборот?

Eer, schulden, ongelijke strijd.

Nu de tinnen soldaatjes

Hier, op de oude kaart, begonnen ze in een rij te gaan staan.

Het zou beter zijn als hij ze in de kazerne hield!

Maar tenslotte, in een oorlog, zoals in een oorlog, -

Soldaten vallen in beide legers,

Gelijk aan elke kant.

En wat een geweldige strategie

En wat een tactiek, naar de hel!

Hier gaf het neutrale Noorwegen zich over.

Menigten van tinnen Egyptenaren.

Linkerhand Scandinavië,

Ontdaan van zijn prestige

Maar de beslissende rechterhand

Onmiddellijk herstelde de status-quo!

Misschien - hiaten in het onderwijs

Ile is zwak in het onderwijs.

Maar kan geen campagnes winnen

De ene kant of de andere.

Het maakt niet uit hoeveel de legers nemen

Tegenaanvallen, doorbraken en worpen,

Hoe dan ook, op elk halfrond

Gelijke speelgoedvechters.

Waar zijn jullie, frivole genieën,

Of heb je geen tijd om te verschijnen?

Waar ben je, gevechten aan het verliezen

Gewoon zonder lijden?

Of jij die de dageraad in je kroon draagt

Veldslagen, overwinningen, triomfen en graven,

Waar ben je, vergeleken met Caesar,

Wat kwam, zag, overwon?

Gewetensproblemen zijn verdomd -

Hoe niet te zondigen voor jezelf?

Hier en daar tinnen soldaatjes -

Hoe te beslissen wie moet winnen?

De kleine commandant wordt gekweld,

Belast met een ondraaglijke last,

Gerangschikt als een groot leider,

Mijn zesjarige Napoleon.

Om zijn kwelling te beëindigen,

Precies de helft van die soldaten

Ik schilderde het blauw - een grap van een genie -

In de ochtend zie ik - de blauwe liegen.

Ik ben trots op zulke successen, maar de gedachte onderdrukt me sindsdien:

Hoe besloot hij te sterven?

Blauw, en niet andersom?