Ой где был я вчера… - Владимир Высоцкий

Ой, где был я вчера — не найду, хоть убей!

Только помню, что стены — с обоями,

Помню — Клавка была, и подруга при ей, —

Целовался на кухне с обоими.

А наутро я встал —

Мне давай сообщать,

Что хозяйку ругал,

Всех хотел застращать,

Будто голым скакал,

Будто песни орал,

А отец, говорил,

У меня — генерал!

А потом рвал рубаху и бил себя в грудь,

Говорил, будто все меня продали,

И гостям, говорят, не давал продыхнуть —

Донимал их блатными аккордами.

А потом кончил пить —

Потому что устал, —

Начал об пол крушить

Благородный хрусталь,

Лил на стены вино,

А кофейный сервиз,

Растворивши окно,

Взял да выбросил вниз.

И никто мне не мог даже слова сказать.

Но потом потихоньку оправились, —

Навалились гурьбой, стали руки вязать,

А потом уже — все позабавились.

Кто — плевал мне в лицо,

А кто — водку лил в рот,

А какой-то танцор

Бил ногами в живот…

Молодая вдова,

Верность мужу храня, —

Ведь живем однова —

Пожалела меня.

И бледнел я на кухне разбитым лицом,

Делал вид, что пошел на попятную,

«Развяжите, — кричал, — да и дело с концом!»

Развязали, — но вилки попрятали.

Тут вообще началось —

Не опишешь в словах, —

И откуда взялось

Столько силы в руках!

-

Я как раненый зверь

Напоследок чудил:

Выбил окна и дверь

И балкон уронил.

Ой, где был я вчера — не найду днем с огнем!

Только помню, что стены — с обоями, —

И осталось лицо — и побои на нем, —

Ну куда теперь выйти с побоями!

…Если правда оно —

Ну, хотя бы на треть, —

Остается одно:

Только лечь помереть!

Хорошо, что вдова

Все смогла пережить,

Пожалела меня —

И взяла к себе жить.

Oh, waar was ik gisteren - ik zal het niet vinden, voor mijn leven!

Ik herinner me alleen dat de muren met behang zijn,

Ik herinner me - Klavka was, en haar vriend was bij haar, -

Met allebei in de keuken gekust.

En 's morgens stond ik op -

Laat me informeren

Dat hij de gastvrouw uitschold

Ik wilde iedereen intimideren

Zoals naakt springen

Zoals liedjes zingen

En de vader zei:

Ik heb een generaal!

En toen scheurde hij zijn hemd en sloeg zichzelf op de borst,

Hij zei dat iedereen me verkocht,

En de gasten, zeggen ze, lieten ze niet ademen -

Hij viel ze lastig met dievenakkoorden.

En toen stopte hij met drinken -

Omdat ik moe ben,

Begon te breken op de vloer

edel kristal,

wijn op de muren gegoten,

En de koffieservice

Het raam openen

Ik pakte het en gooide het naar beneden.

En niemand kon zelfs maar een woord tegen me zeggen.

Maar toen herstelden ze langzaam, -

Ze vielen in een menigte, begonnen hun handen te breien,

En toen - iedereen had plezier.

Die in mijn gezicht spuugde,

En die wodka in zijn mond schonk,

En een danseres

In de maag geschopt...

jonge weduwe,

Trouw houden aan haar man, -

We wonen tenslotte alleen

Ze kreeg medelijden met mij.

En ik werd bleek in de keuken met een gebroken gezicht,

Hij deed alsof hij achteruitging,

'Maak je los,' schreeuwde hij, 'en dat is het!'

Ze maakten het los, maar ze verstopten de vorken.

Hier begon het...

Kan niet in woorden beschrijven -

En waar komt het vandaan?

Zoveel macht in je handen!

-

Ik ben als een gewond dier

Laatst afgevraagd:

Ramen en deur uitgeslagen

En hij liet het balkon vallen.

Oh, waar was ik gisteren - ik zal het 's middags met vuur niet vinden!

Ik herinner me alleen dat de muren met behang zijn,

En het gezicht bleef - en sloeg erop, -

Nou, waar te gaan met pak slaag!

... Als het waar is -

Nou ja, tenminste een derde, -

Een ding blijft over:

Ga gewoon liggen om te sterven!

Goed dat de weduwe

Ik heb alles kunnen overleven

kreeg medelijden met mij -

En ze ging bij haar wonen.