Монолог Хлопуши - Владимир Высоцкий

Сумасшедшая, бешеная кровавая муть!

Что ты?

Смерть?

Иль исцеленье калекам?

Проведите, проведите меня к нему,

Я хочу видеть этого человека.

Я три дня и три ночи искал ваш умёт,

Тучи с севера сыпались каменной грудой.

Слава ему!

Пусть он даже не Петр,

Чернь его любит за буйство и удаль.

Я три дня и три ночи блуждал по тропам,

И цепами дождя обмолачивал.

Но озлобленное сердце никогда не заблудится,

Эту голову с шеи сшибить нелегко.

Оренбургская заря красношерстной верблюдицей

Рассветное роняла мне в рот молоко.

И холодное корявое вымя сквозь тьму

Прижимал я, как хлеб, к истощенным векам.

Проведите, проведите меня к нему,

Я хочу видеть этого человека.

Gekke, gekke bebloede droesem!

Wat jij?

Dood?

Of genezing voor kreupelen?

Breng me, breng me naar hem

Ik wil deze persoon zien.

Ik ben al drie dagen en drie nachten op zoek naar je geest,

Wolken uit het noorden stortten neer als een stenen hoop.

Glorie aan hem!

Zelfs als hij niet Peter is,

De menigte houdt van hem vanwege zijn oproer en dapperheid.

Ik dwaalde drie dagen en drie nachten over de paden,

En gedorst met dorsvlegels van regen.

Maar een verbitterd hart zal nooit dwalen,

Het valt niet mee om deze kop van de nek te slaan.

Orenburg dageraad roodharige kameel

Dawn liet melk in mijn mond vallen.

En de koude knoestige uier door de duisternis

Ik drukte als brood tegen mijn uitgeputte oogleden.

Breng me, breng me naar hem

Ik wil deze persoon zien.