Далеко-далеко - Владимир Нечаев

Далеко-далеко,

Где кочуют туманы,

Где от легкого ветра

Колышется рожь.

Ты в родимом краю

У степного кургана,

Обо мне вспоминая,

Как прежде, живешь.

От далекого друга

День и ночь непрестанно

Дорогой и желанной

Ты все весточки ждешь.

Небосклон над тобой

Опрокинулся синий,

Плещут быстрые реки,

Вздыхают моря.

Широко протянулась

Большая Россия —

Дорогая Отчизна

Твоя и моя.

О тебе, светлоокой.

Моей зорьке красивой,

На далекой границе

Вновь задумался я.

Далеко-далеко

За лесами седыми,

Я твой сон и покой

Всякий час берегу.

Чтоб звериной тропой

В край, навеки родимый,

Не пройти никогда

Никакому врагу.

О тебе, моя зорька,

На далекой заставе

В нашей жизни тревожной

Я забыть не могу.

Ver, ver weg

Waar de nevels dwalen

Waar van een lichte wind?

De rogge zwaait.

Je bent in je geboorteland

Op de steppeheuvel,

Mij ​​herinneren

Zoals voorheen, leef je.

Van een verre vriend

Dag en nacht onophoudelijk

Lief en wenselijk

Je wacht op al het nieuws.

Hemel boven je

kapseisde blauw,

Snelle rivieren stromen

De zeeën zuchten.

Wijd uitgerekt

Groot Rusland -

Beste vaderland

De jouwe en de mijne.

Over jou, heldere ogen.

Tot mijn mooie dageraad,

Op de verre grens

dacht ik weer.

ver, ver weg

Achter grijze wouden,

Ik ben je droom en vrede

Ik spaar elk uur.

Zodat het dierenpad

Naar het land, voor altijd dierbaar,

Nooit voorbij

Geen vijand.

Over jou, mijn dageraad,

Op een verre buitenpost

In ons leven angstig

Ik kan het niet vergeten.