Держись, Чувак - Влади

Шагали между оградами соседних могил

К бурому кратеру, в пакетах вместо бахил

На обе ноги.

Хлюпали ногами в слякоти

Уступали, не зная, кому за кем и как идти

Мы этого боялись и ждали.

На сердце тяжесть

Заволоклись прощальные взгляды, слезам поддавшись

Гости с шестью цветками, три горсти с венками

Тёмная яма, светлая память

Как торжественно и бодро держится отец

На похоронах своей матери, там за городом

В участке, отданном для скорби, он мой образец

Образец жизни.

Закапывайте

Оберегаем детей от ударов о действительность

Ещё успеют, ведь хоронить им нас

Что-то буду им рассказывать, зачитывать

Сделаю, чтоб им это не было мучительно

Вершись, судьба, вершись

Держись, чувак, держись

Вершись, судьба, вершись

Держись, чувак, держись

Вершись, судьба, вершись

Держись, чувак, держись

Вершись, судьба, вершись

Держись, чувак

Почему-то вспомнил из прошлого красоток

И у каждой бокал, и они в высоких на каблуках

Сапогах и в стройных пальто, в дутых куртках

Всё в снегах, то зимний курорт или тут так в городе

Вспомнил Новый год.

Вы с шампанским

Подходите, все танцуя женской компашкой,

Но кто эти девушки?

Я с каждой был вместе,

Но они ж не знакомы.

Что делать здесь им?

Одного артиста вспомнил трек в плейлисте

Там слова такие: «Любишь всех — напи*дел»

Да, походу напи*дел и я — и он прав,

Но пи*деть так — это как желать всем добра

Счастья и любви.

Плохо чем?

Да ни чем

Жажду поязвить унесло кладбищем

В этот горький день видишь всю суть вещей

Стыдный мусор подмету в мозгу, и вообще

Сейчас, когда я силён, так резок и прозорлив

Что вижу насквозь и дёрн, и кости, и пуп Земли

Я вижу, что жопа мне, мне жопа, но мне насрать

Я буду бежать двадцатки

Я буду своим мальцам показывать чудеса

И в девушках воскрешать живой антидепрессант

И буду, конечно, сам в депрессиях угасать

И атомной субмариной вылазить из пиз*еца

Вершись, судьба, вершись

Держись, чувак, держись

Вершись, судьба, вершись

Держись, чувак, держись

Вершись, судьба, вершись

Держись, чувак, держись

Вершись, судьба, вершись

Держись, чувак, держись

Liep tussen de hekken van naburige graven

Naar de bruine krater, in tassen in plaats van schoenovertrekken

Op beide benen.

Met hun voeten knijpen in de sneeuwbrij

Ze gaven toe, niet wetend wie wie volgde en hoe ze moesten gaan

We waren hier bang voor en wachtten af.

Zwaarte op het hart

Afscheid blikken bewolkt, bezwijken voor tranen

Gasten met zes bloemen, drie handenvol met kransen

Donker gat, helder geheugen

Hoe plechtig en opgewekt houdt de vader zich vast

Op de begrafenis van zijn moeder, buiten de stad

In het gebied dat is overgeleverd aan rouw, is hij mijn model

Voorbeeld van het leven.

Begraven

We beschermen kinderen tegen het raken van de realiteit

Ze hebben nog tijd, want ze zullen ons begraven

Ik zal ze iets vertellen, voorlezen

Ik zal ervoor zorgen dat het niet pijnlijk voor ze is

Kom op, lot, kom op

Wacht even kerel, wacht even

Kom op, lot, kom op

Wacht even kerel, wacht even

Kom op, lot, kom op

Wacht even kerel, wacht even

Kom op, lot, kom op

Wacht even kerel

Om de een of andere reden herinnerde ik me van de afgelopen schoonheden

En elk glas, en ze staan ​​op hoge hakken

Laarzen en slanke jassen, gezwollen jassen

Alles is bedekt met sneeuw, een winterresort of hier in de stad

Doet me denken aan oud en nieuw.

jij met champagne

Kom, allemaal dansend met een vrouwelijk gezelschap,

Maar wie zijn deze meisjes?

Ik was samen met iedereen

Maar ze zijn niet bekend.

Wat moeten ze hier doen?

Een artiest herinnerde zich het nummer in de afspeellijst

Daar zijn de woorden: "Hou van iedereen - drink * affaires"

Ja, ik ben ook dronken geweest - en hij heeft gelijk,

Maar zo f*cking is hetzelfde als iedereen het beste wensen

Geluk en liefde.

Slecht wat?

Ja, niets

Dorst om te steken werd weggedragen door de begraafplaats

Op deze bittere dag zie je de hele essentie van de dingen

Beschamende rotzooi die ik in de hersenen zal vegen, en in het algemeen

Nu, als ik sterk ben, zo scherp en doorzichtig

Wat ik zie door en door de grasmat, en de botten, en de navel van de aarde

Ik zie dat mijn kont mijn kont is, maar het kan me niks schelen

Ik zal twintig rennen

Ik zal wonderen aan mijn jongens laten zien

En bij meisjes om een ​​levend antidepressivum nieuw leven in te blazen

En ik zal natuurlijk wegkwijnen in een depressie

En klim uit de fuck met een atoomonderzeeër

Kom op, lot, kom op

Wacht even kerel, wacht even

Kom op, lot, kom op

Wacht even kerel, wacht even

Kom op, lot, kom op

Wacht even kerel, wacht even

Kom op, lot, kom op

Wacht even kerel, wacht even