Ревность - Каста, Влади

Говорят, одежду шьет, занимается стряпнёй какой-то.

Решила вдруг зайти ко мне.

С чего это?

В двенадцать, считай ночью, объявилась вдруг.

Что ж она хочет?

Ну пусть только заикнется об этих двух.

Рот свой откроет тут

В прихожей.

Или позже, на кухне.

Да как она может вслух при мне говорить такое!!!

Хотя - не.

Наверно там что-то другое.

Первый - ну не знаю.

Чисто цивильный,

Жирный, заточка как в американском фильме.

Доход стабильный, устроил её в фирме.

Поднял зад, побежал в ювелирный.

Второй - это вообще: прозрачный свитерок с вырезом,

Полупидорок такой, гелем вылизан,

Кремом вымазан.

Откуда вылез он?

Из книги редких видов выписан.

Пусть только заикнется об этих двух.

Чей-то брат, кому-то просто друг!

Не переношу на дух!

Веселая компания, ребята - короче, всё понятно.

Очень приятно, блять.

Ну чё я завожусь опять.

Бред.

Прошло уже сто лет.

Слышал, что одежда какая-то там, фирма,

Еще кулинария в кафе.

Ну чё, молодчина.

Значит, есть лаве,

Значит, есть порядок в голове.

Хуже ж никому не станет.

Воспоминаний - хватит.

Этих нежностей, грубости,

Всякой ерунды, в сущности.

Было ж время - я жил внутри таких глупостей!

Встреча состоялась напряженная.

Восстановленные клетки были вновь пораженными.

Претензии застали врасплох:

Слеп, глуп, туп, скуп, груб, рэп,

Всё вслух.

Вздох, всхлип.

Ты нет, а он смог.

Просто друг.

Врешь!

От слез тушь.

Что ж привел подруг, сук.

Стоп!

Без рук!

Не трожь!

Не трожь!

Столик полетел к чертям.

В стену пульт от телика.

Сцена с вывернутыми карманами.

Истерика.

Пенальти ногой по звуковой плате.

Половина группы на разорванном плакате.

Двери с грохотом, соседи с ропотом.

Снова вот она.

Стеклить опять будет кто потом?

- А ведь не так сильно щас, - отвечаю шепотом.

Прошлый раз вы помните.

Всё приходит с опытом.

Ze zeggen dat ze kleren naait, kookt.

Ze besloot plotseling om me te bezoeken.

Waarom is dat?

Om twaalf uur, denk 's nachts, kwam plotseling opdagen.

Wat wil ze?

Laten we een hint geven over deze twee.

Open je mond hier

In de gang.

Of later, in de keuken.

Hoe kan ze dat hardop zeggen waar ik bij ben!

Echter niet.

Er moet daar iets anders zijn.

De eerste weet ik niet.

puur burgerlijk,

Gedurfd, scherp als in een Amerikaanse film.

Het inkomen is stabiel, hij regelde het in het bedrijf.

Pakte zijn kont op, rende naar de juwelier.

De tweede is in het algemeen: een transparante trui met een uitsparing,

Zo'n halve flikker, gelikt met gel,

Besmeurd met room.

Waar kwam hij vandaan?

Ontslagen uit het boek van zeldzame soorten.

Laten we het gewoon over deze twee hebben.

Iemands broer, iemand is gewoon een vriend!

Ik kan de geest niet uitstaan!

Vrolijk gezelschap, jongens - kortom, alles is duidelijk.

Het is heel mooi, verdomme.

Nou, ik ga weer beginnen.

Raaskallen.

Het is honderd jaar geleden.

Ik heb gehoord dat er een soort kleding is, een firma,

Meer koken in het café.

Nou, jongedame.

Dus er is lava

Er is dus orde in het hoofd.

Niemand zal slechter worden.

Herinneringen zijn genoeg.

Deze tederheid, grofheid,

Enige onzin eigenlijk.

Er was een tijd - ik leefde in zulke onzin!

De bijeenkomst was gespannen.

De herstelde cellen waren nieuw beschadigd.

De claims werden verrast:

Blind, dom, dom, gierig, onbeschoft, rap,

Allemaal hardop.

Zucht, zucht.

Jij niet, maar hij wel.

Gewoon vriend.

Je liegt!

Mascara van tranen.

Goed gebrachte vriendinnen, teven.

Stop!

Zonder handen!

Niet aanraken!

Niet aanraken!

De tafel ging naar de hel.

TV-afstandsbediening aan de muur.

Scène met binnenstebuiten zakken.

hysterie.

Strafschop op het klankbord.

De helft van de groep op een gescheurde poster.

Deuren met een brul, buren met een gemompel.

Hier is ze weer.

Wie gaat er straks weer glazuren?

'Maar nu niet zo veel,' antwoord ik fluisterend.

Je herinnert je de vorige keer.

Alles komt met ervaring.