Против ветра - ВиСтанция

Лицом против ветра, двигаюсь как комета

По своей орбите существования.

Проклятая житуха не больше, чем монета,

Было бы на что, давно бы разменял судьбу поэта

Как знакомая мелодия на старой кассете,

На давно затёртой и убитой ленте

Продолжаю звучать, хоть и не так как раньше,

Я был прав, сказав когда-то, что дальше

Будет больше проблем, и не мало фальши,

Но нада как-то жить, что поделаешь, братан,

Пойми меня, я не из тех, кто терпит унижение

По отношению к себе,

Испытывая уважение к людям, как и я,

Закрывающим глаза на все невзгоды.

Против ветра, не пряча своего лица,

Мы продолжаем двигаться вперёд, сквозь годы…

Против ветра!

пора под знамя пламени

Так будет правильней, так будет правильно

Я не устал ещё вперёд идти и вряд ли устану,

Не стану Ноем, но и Каем не стану…

Против ветра, пора под знамя пламени,

Так будет правильней, так будет правильно…

Меня учили с детства быть сердцу верным

Воином, чьи руки крестом не лягут на грудь,

Если вдруг так случится, что даже надежда оставит,

Боги забудут, и многих не станет уж рядом…

Вера остынет… пустыми хлопьями снег растворится,

Жаль, что так вышло, могло ведь иначе сложиться…

Против ветра… в обмен на покой и удачу,

А я хотел раньше счастья, да поздно начал…

В порывах северных, осенних, находить свободу.

Пусть кто-то скажет, что молод для этих слов-соло…

Ради кого всё это?

ради тех, кто не устал идти,

Кто несмотря на ветер, сушит яд губами,

Ради тех, кто ждёт нас дома, серые считая дни…

Ради тех, кто наши раны принимает за свои…

Против ветра… во имя своих же побед,

Покуда дышим, и сердце бьётся, не угасая.

Сами достанем звёзды и сотни планет,

Сами, пусть старые будем, но не устанем… нет!

Воронов стаи кружат над странником, странно всё слишком

Вроде бы вырос в душе… да тот же мальчишка,

Полон огня и стремления, желания быть первым…

Голову выше, шагаем против ветра!

Против ветра!

пора под знамя пламени

Так будет правильней, так будет правильно

Я не устал ещё вперёд идти и вряд ли устану,

Не стану Ноем, но и Каем не стану…

Наверное, проще оставить все свои затеи,

Освободиться из цепей навязчивых идей.

Таких людей я встречаю каждый день,

Я обхожу их стороной, вхожу на первую ступень,

Где ждут меня близкие по духу,

Кто в трудную минуту всегда подаст мне руку,

Поможет встать, стряхнуть грязь неудачи,

Не забывай, братан, — никто не бьёт лежачих.

Стёртые на нет пальцы скребут гранит

Стимул направляет, цель ведёт, воля творит.

Обходя капканы слабости на тропе развилистой,

Не ожидаем милости, с пути не сбились мы Подавлённые потоком, с приливом новых сил,

Забывая про усилия, что давно потратил,

Идём вперёд, но держит нас, как сворою,

Ветер с направлением не в нашу сторону…

Gezicht in de wind, bewegend als een komeet

In zijn bestaansbaan.

Het verdomde leven is niets meer dan een munt,

Het zou voor iets zijn, zou lang geleden het lot van de dichter hebben verwisseld

Als een bekend deuntje op een oude cassette

Op een lang versleten en dode band

Ik blijf klinken, hoewel niet zoals voorheen,

Ik had gelijk toen ik ooit zei wat nu is

Er zullen meer problemen zijn, en niet een paar onwaarheden,

Maar je moet op de een of andere manier leven, wat kun je doen, bro,

Begrijp me, ik ben niet een van degenen die vernederd worden

In relatie tot jezelf,

Respect hebben voor mensen, zoals ik,

Een oogje dichtknijpen voor alle tegenspoed.

Tegen de wind in, je gezicht niet verbergend,

We gaan door de jaren heen...

Tegen de wind in!

het is tijd voor de banner van vlam

Dus het zal goed zijn, dus het zal goed zijn

Ik ben het nog niet beu om vooruit te gaan en het is onwaarschijnlijk dat ik moe zal worden,

Ik zal Noah niet worden, maar ik zal ook geen Kai worden…

Tegen de wind in is het tijd voor de banier van vlammen,

Dus het zal goed zijn, dus het zal goed zijn ...

Ik heb van kinds af aan geleerd om trouw te zijn aan mijn hart

Een krijger wiens handen niet als een kruis op de borst liggen,

Als het plotseling gebeurt dat zelfs de hoop weggaat,

De goden zullen het vergeten, en velen zullen er niet meer zijn...

Geloof zal afkoelen ... lege sneeuwvlokken zullen oplossen,

Jammer dat het is gebeurd, want het had anders kunnen aflopen...

Tegen de wind in... in ruil voor vrede en geluk,

En ik wilde eerder geluk, maar begon laat ...

In de impulsen van het noorden, herfst, om vrijheid te vinden.

Laat iemand zeggen dat ze jong zijn voor deze solo-woorden ...

Voor wie is dit?

voor degenen die het lopen niet moe zijn,

Die, ondanks de wind, het gif met zijn lippen droogt,

In het belang van degenen die thuis op ons wachten, grijze dagen tellen ...

In het belang van degenen die onze wonden voor zichzelf nemen...

Tegen de wind... in naam van hun eigen overwinningen,

Zolang we ademen, en het hart klopt zonder te vervagen.

We zullen de sterren en honderden planeten zelf krijgen,

Laat ons zelf oud zijn, maar we zullen niet moe worden... nee!

Zwermen raven cirkelen boven de zwerver, alles is te vreemd

Het lijkt erop dat hij in zijn ziel is opgegroeid ... ja, dezelfde jongen,

Vol vuur en ambitie, het verlangen om de eerste te zijn...

Kop omhoog, marcherend tegen de wind in!

Tegen de wind in!

het is tijd voor de banner van vlam

Dus het zal goed zijn, dus het zal goed zijn

Ik ben het nog niet beu om vooruit te gaan en het is onwaarschijnlijk dat ik moe zal worden,

Ik zal Noah niet worden, maar ik zal ook geen Kai worden…

Het is waarschijnlijk makkelijker om al je ideeën achter te laten,

Breek los van de ketenen van obsessies.

Ik ontmoet zulke mensen elke dag,

Ik omzeil ze, voer de eerste stap in,

Waar mijn zielsverwanten op me wachten,

Die mij in moeilijke tijden altijd een handje zal helpen,

Het zal je helpen opstaan, het vuil van mislukking afschudden,

Vergeet niet, bro, niemand verslaat degenen die liggen.

Gewiste vingers schrapen graniet

De stimulus stuurt, het doel leidt, de wil creëert.

Het omzeilen van de valstrikken van zwakte op het gevorkte pad,

We verwachten geen genade, we zijn niet afgedwaald, onderdrukt door de stroom, met een golf van nieuwe kracht,

Ik vergeet de inspanningen die ik lang heb gedaan,

We gaan vooruit, maar houden ons vast alsof we van onszelf zijn,

Wind met richting niet in onze richting...