Два меня - ВиСтанция

----- К чёрту всё это!

-----Ты слишком агрессивен.

-----А это не твоё дело!

Меня достало твоё милосердие, доброта, отзывчивость.

Посмотри на себя!

-----Я люблю людей.

-----А я их ненавижу!

-----Ха, злишься?!

-----Нет, это твой удел!

-----Только не говори, насколько мы с тобой различны!

-----Да ты и так это знаешь!

-----У тебя всё глупо, что тебе противоречит.

-----Мне противоречишь ты!

Alter Ego… два, два, два меня

Alter Ego… доброта и ненависть

Alter Ego… небо и земля.

Пламя и вода, плоды сознания: обман, искренность!

Когда душа разбита надвое, а тело дышит слабо,

Словно сладил с лавой раскалённой,

Время славы слишком жуткое,

Мандраж по кожи, позже будет поздно,

Два меня меняют мир вокруг —

Недуг, причём серьёзный,

Что если я слеп, ненавижу видеть чуждую боль, и более,

чем подлостью назвать слова пустых героев,

Гордый тем, что не позволил вырваться на волю страху,

Убил в себе второго St1m'а, путь которому на плаху

Я видел как его глаза сжигали взглядом,

Знал, что каждый ошибаться может, но не дважды кряду,

Глуп был шаг, навстречу чёрствым душам,

А я хотел всего лишь стать одним из нужных, а не лучших,

Через чур безчестно, получив очередной ударрр

Из-за спины столь дерзко, не скрывая зла,

В момент когда я ждал поддержки, но меня внутри иначе чтили,

Слабым оказался тот, кто горд был, что его любили.

Я другой!

Одним быть может бой закончится плачевно

Предначертан кем-то, дабы быть самим собой,

Наверно суждено всю жизнь играть героев белой стороны,

Но я устал Христом быть и спасать весь мир.

Хочу Войны!

Безумство, быть коварным, бить бездарных даром,

Отдавать свой гнев и не просить взамен рыданий.

Чувствовать беспомощность в себе на двух фронтах:

Одна душа—защита, а вторая---беспощадный страх.

Сжимая в кулаки ладони, разжигая пламя,

Чтоб искрилось сердце-цербер на цепи внутри,

Если я несовладаю с ним, он покарает смертных всех,

И каждого он жаждет вожделенно сжечь в огне своих утех,

У тех или иных --нет шансов выжить,

Моё второе «Я» — неразговорчиво, но может слышать

Ложь и грязные мечты уличают подлецов,

Достаточно, чтоб раз и навсегда сорвать оковы,

Оклемённые попытки встать на путь и преградить дорогу,

Не выносит «Я» второе, всегда на всё готово,

Дабы вычерпнуть до дна желание безгрешно жить,

Способно милосердствовать, а если надо, то убить!

Быть тем, кого порой имеет смысл обойти,

Не спорю, либо в ссоре сам собою, либо вне людей,

Едины плоть и два невыносимо разных «Я»,

Когда один смеётся, то другой рыдает, глядя на себя.

Второго повод искоренить двояка слишком мал,

Ты перемен хотел с лихвой, так получай то, что искал

Улыбка и оскал, добро и зло в едином теле,

Делят пополам тепло и холод у закрытой двери,

Сыт по горло кармой, камни вслед судьбе кидаю,

Оставляю выбирать между ненужными словами,

Верить?

Часто верим через край, максимализм и воля,

Во мне два «Я», два разных St1m'а, стимул быть собою.

Добавил OXY

----- Naar de hel ermee!

-----Je bent te agressief.

-----Dat gaat je niets aan!

Je genade, vriendelijkheid en reactievermogen hebben me geraakt.

Kijk naar jezelf!

-----Ik hou van mensen.

-----En ik haat ze!

-----Ha, ben je boos?!

----- Nee, dit is je lot!

----- Zeg niet hoe verschillend jij en ik zijn!

-----Ja, je weet het al!

----- Je hebt al het stomme dat je tegenspreekt.

----- Je spreekt me tegen!

Alter Ego... twee, twee, twee ik

Alter Ego... vriendelijkheid en haat

Alter Ego... hemel en aarde.

Vuur en water, vruchten van bewustzijn: bedrog, oprechtheid!

Wanneer de ziel in tweeën wordt gebroken en het lichaam zwak ademt,

Als omgegaan met hete lava,

Glorietijd is te eng

Kriebels op de huid, later zal het te laat zijn,

Twee ik verander de wereld om me heen -

Ziekte, en een ernstige,

Wat als ik blind ben, ik haat het om de pijn van iemand anders te zien, en meer,

dan gemeenheid om de woorden van lege helden te noemen,

Trots dat ik de angst niet heb laten loskomen,

Doodde de tweede St1m in zichzelf, wiens pad op het blok is

Ik zag hoe zijn ogen brandden van een blik,

Ik wist dat iedereen fouten kan maken, maar niet twee keer achter elkaar,

Het was een stomme stap, in de richting van harteloze zielen,

En ik wilde gewoon een van de noodzakelijke worden, niet de beste,

Te oneerlijk, nog een klap krijgen

Van achteren zo stoutmoedig, het kwaad niet verbergend,

Op het moment dat ik wachtte op steun, maar ze eerden me van binnen anders,

De zwakke was degene die er trots op was dat hij geliefd was.

Ik ben anders!

De ene kan zijn dat de strijd in tranen zal eindigen

Voorbestemd door iemand om jezelf te zijn

Waarschijnlijk voorbestemd om mijn hele leven de helden van de blanke kant te spelen,

Maar ik ben het zat om Christus te zijn en de hele wereld te redden.

Ik wil oorlog!

Waanzin, wees verraderlijk, versla de middelmaat voor niets,

Geef je woede weg en vraag niet om snikken terug.

Voel je op twee fronten hulpeloos in jezelf:

De ene ziel is bescherming en de andere is genadeloze angst.

Bal je handpalmen tot vuisten, ontsteek een vlam,

Zodat de hart-cerberus aan de ketting binnenin fonkelt,

Als ik hem niet onder controle krijg, zal hij alle stervelingen straffen,

En hij verlangt ernaar iedereen wellustig te verbranden in het vuur van zijn genoegens,

De een of de ander heeft geen kans om te overleven,

Mijn tweede "ik" is zwijgzaam, maar kan horen

Leugens en vuile dromen stellen schurken bloot,

Genoeg om de boeien voor eens en altijd te breken,

Verbijsterde pogingen om in de weg te staan ​​en de weg te blokkeren,

Het "ik" kan de tweede niet uitstaan, altijd klaar voor alles,

Om het verlangen om zonder zonde te leven naar de bodem te trekken,

In staat om barmhartig te zijn, en indien nodig, om te doden!

Om degene te zijn die soms zin heeft om zich te verplaatsen,

Ik maak geen ruzie, noch in een ruzie met mezelf, noch met mensen van buitenaf,

Eén vlees en twee ondraaglijk verschillende 'ik',

Als de een lacht, snikt de ander, kijkend naar zichzelf.

De tweede reden om de dubbel uit te roeien is te klein,

Je wilde verandering met interesse, dus krijg wat je zocht

Glimlach en grijns, goed en kwaad in één lichaam,

Verdeel de warmte en koude bij de gesloten deur in tweeën,

Ik heb genoeg van karma, ik gooi stenen naar het lot,

Ik laat u kiezen tussen onnodige woorden,

Geloven?

We geloven vaak over de rand, maximalisme en wil,

Er zijn twee "zelven" in mij, twee verschillende St1ms, een stimulans om mezelf te zijn.

Toegevoegd door OXY