Не надо - Виктор Королёв

Вот и вечер настал, и мы бродим с тобой, по аллеям тенистого сада.

Я пытался прижаться к груди молодой, ты шептала: «Не надо, не надо.»

Я пытался прижаться к груди молодой, ты шептала: «Не надо, не надо.»

Нас не видит никто, мы с тобой вдвоем у аллеи тенистого сада.

Даже губы твои в поцелуе замрут, а ты шепчешь: «Не надо, не надо.»

Даже губы твои в поцелуе замрут, а ты шепчешь: «Не надо, не надо.»

Зазвучала вдали где-то песнь соловья, это ласка, любовь и услада.

Я хочу уходить, но ты держишь меня, и все шепчешь: «Не надо, не надо.»

Я хочу уходить, но ты держишь меня, и все шепчешь: «Не надо, не надо.»

Я пытался прижаться к груди молодой, ты шептала: «Не надо, не надо.»

Я пытался прижаться к груди молодой, ты шептала: «Не надо, не надо.»

Ты шептала: «Не надо, не надо.»

Ты шептала: «Не надо, не надо.»

Dus de avond is aangebroken en we dwalen met je door de steegjes van een schaduwrijke tuin.

Ik probeerde me vast te klampen aan de borst van de jonge, je fluisterde: "Nee, nee, nee."

Ik probeerde me vast te klampen aan de borst van de jonge, je fluisterde: "Nee, nee, nee."

Niemand ziet ons, jij en ik zijn alleen in het steegje van de schaduwrijke tuin.

Zelfs je lippen zullen bevriezen in de kus, en je fluistert: "Niet doen, niet doen."

Zelfs je lippen zullen bevriezen in de kus, en je fluistert: "Niet doen, niet doen."

Het lied van een nachtegaal klonk ergens in de verte, het is liefkozing, liefde en verrukking.

Ik wil weggaan, maar je houdt me vast en je blijft fluisteren: "Niet doen, niet doen."

Ik wil weggaan, maar je houdt me vast en je blijft fluisteren: "Niet doen, niet doen."

Ik probeerde me vast te klampen aan de borst van de jonge, je fluisterde: "Nee, nee, nee."

Ik probeerde me vast te klampen aan de borst van de jonge, je fluisterde: "Nee, nee, nee."

Je fluisterde: "Niet doen, niet doen."

Je fluisterde: "Niet doen, niet doen."