Губки бантиком! - Виктор Королёв

Щечки — персики, губки — бантики, бирюзовых глаз омута.

Целовал тебя в палисаднике я до самого до утра

Соловьи вовсю заливалися, что-то пели нам о любви.

Ну, а мы с тобой целовалися напролет всю ночь до зари.

Припев:

Губки, губки, губки-бантики с грустью я иногда вспоминал

Разменял я рублики на фантики, но зато пожил и погулял.

Губки, губки, губки-бантики с грустью я иногда вспоминал

Разменял я рублики на фантики, но зато пожил и погулял.

Под березою, под рябиною постелил постель нам туман.

Обнимал тебя я невинную и не пил, а был будто пьян.

Соловьи вовсю заливалися, что-то пели нам о любви.

Ну, а мы с тобой целовалися напролет всю ночь до зари.

Припев:

Губки, губки, губки-бантики с грустью я иногда вспоминал

Разменял я рублики на фантики, но зато пожил и погулял.

Губки, губки, губки-бантики с грустью я иногда вспоминал

Разменял я рублики на фантики, но зато пожил и погулял.

Губки, губки, губки-бантики с грустью я иногда вспоминал

Разменял я рублики на фантики, но зато пожил и погулял.

Губки, губки, губки-бантики с грустью я иногда вспоминал

Разменял я рублики на фантики, но зато пожил и погулял.

Губки, губки, губки-бантики с грустью я иногда вспоминал

Разменял я рублики на фантики, но зато пожил и погулял.

Wangen - perziken, lippen - bogen, turquoise ogen van een draaikolk.

Ik kuste je in de voortuin tot de ochtend

De nachtegalen zongen met kracht en macht, ze zongen iets over liefde voor ons.

Nou, jij en ik hebben de hele nacht gekust tot het ochtendgloren.

Refrein:

Sponzen, sponzen, sponsbogen van verdriet, herinnerde ik me soms

Ik ruilde roebels voor snoeppapiertjes, maar toen leefde en liep ik.

Sponzen, sponzen, sponsbogen van verdriet, herinnerde ik me soms

Ik ruilde roebels voor snoeppapiertjes, maar toen leefde en liep ik.

Onder de berk, onder de lijsterbes, heeft mist een bed voor ons gelegd.

Ik omhelsde je onschuldig en dronk niet, maar was als dronken.

De nachtegalen zongen met kracht en macht, ze zongen iets over liefde voor ons.

Nou, jij en ik hebben de hele nacht gekust tot het ochtendgloren.

Refrein:

Sponzen, sponzen, sponsbogen van verdriet, herinnerde ik me soms

Ik ruilde roebels voor snoeppapiertjes, maar toen leefde en liep ik.

Sponzen, sponzen, sponsbogen van verdriet, herinnerde ik me soms

Ik ruilde roebels voor snoeppapiertjes, maar toen leefde en liep ik.

Sponzen, sponzen, sponsbogen van verdriet, herinnerde ik me soms

Ik ruilde roebels voor snoeppapiertjes, maar toen leefde en liep ik.

Sponzen, sponzen, sponsbogen van verdriet, herinnerde ik me soms

Ik ruilde roebels voor snoeppapiertjes, maar toen leefde en liep ik.

Sponzen, sponzen, sponsbogen van verdriet, herinnerde ik me soms

Ik ruilde roebels voor snoeppapiertjes, maar toen leefde en liep ik.