Trasparente - Valerio Scanu

Sono qui, come

una statua del centro

Sono qui mentre

mi passi accanto

sempre qui senza mai

muovere un dito

come chi dietro ha un coltello

e davanti.

il vuoto.

Io sono qui e non importa

quel che faccio qui,

per te comunque sono trasparente

che puoi guardarmi ma non vedi niente solo gente

due mani come tante

e sento quando vola quel tuo sguardo,

vola indifferente ed attraverso di me.

Sono qui, sono

la foto di un urlo

sono ancora qui

come un rumore di fondo

sono qui, nave che

non lascia il porto da sempre qui…

anche una lacrima che scende mentre

tutto intorno piove trasparente

che puoi guardarmi ma non vedi niente solo gente,

due mani come tante

e sento quando vola quel tuo sguardo,

vola indifferente ed attraverso di me.

Sono la cornice di un quadro di me,

un cordiale sorriso per te,

una stella che aspetta il tramonto che vive,

ed intanto intanto… sono trasparente

che puoi guardarmi ma non vedi niente

solo gente, due mani come tante

che sento quando vola quel tuo sguardo,

vola indifferente ed attraverso di me.

(Grazie a Paho per questo testo)

Ik ben hier, zoals

een standbeeld van het centrum

Ik ben hier terwijl

je passeert me

altijd hier zonder ooit

beweeg een vinger

als iemand achter een mes

is vooraan.

de leegte.

Ik ben hier en het maakt niet uit

wat ik hier doe,

voor jou ben ik echter transparant

dat je naar me kunt kijken, maar je ziet niets alleen maar mensen

twee handen zoals velen

en ik voel wanneer die blik van jou vliegt,

vlieg onverschillig en door mij heen.

ik ben hier, ik ben

de foto van een schreeuw

ik ben er nog

als een achtergrondgeluid

Ik ben hier, stuur dat

heeft hier niet altijd de haven verlaten...

zelfs een traan die valt terwijl

rondom regent het transparant

dat je naar mij kunt kijken, maar je ziet niets alleen mensen,

twee handen zoals velen

en ik voel wanneer die blik van jou vliegt,

vlieg onverschillig en door mij heen.

Ze zijn het kader van een foto van mij,

een warme glimlach voor jou,

een ster die wacht op de zonsondergang die leeft,

en in de tussentijd ... ik ben transparant

dat je naar me kunt kijken, maar je ziet niets

gewoon mensen, twee handen zoals vele anderen

die ik voel wanneer die blik van jou vliegt,

vlieg onverschillig en door mij heen.

(Met dank aan Paho voor deze tekst)