Mi Manchi Tu - Valerio Scanu

Mi manca il tempo che volevo avere, mi manca la luca che dovevo seguire,

mi mancano le penne con le quali scrivere, le paure che volevo distruggere,

le parole che volevo imparare, la chitarra che dovevo accordare,

però di più mi manchi tu.

Mi manca il mobile della cucina, la porta rotta della cantina, mi manca il

fiore sulla finestra che con un po' di vento faceva festa e l’espressione che

dovevo fare per non farti preoccupare, però di più mi manchi tu.

Se io potessi starti vicino fino all’ultimo respiro, guardare avanti senza

perdere mai il filo ed azzerarmi.

Sacrificarsi per una cosa che ha il sapore di domani, non ha importanza se non

sei più come prima per ricominciare.

Mi manca la sveglia alle sette e mezza, i compiti in classe, mangiare in fretta,

mi manca il classon del vicino di casa, le giocate a calcio dentro la caserma,

mi manca la fine di una barzelletta e l’emozione di una sigaretta,

però di più mi manchi tu.

Mi manca il vento, mi manca il mare, la sabbia bagnata che si deve asciugare,

mi manca lo sguardo di chi non sa ancora cosa significa amare, il diario dove

scrivevo tutto, mi manca tutto, però di più mi manchi tu.

Se io potessi starti vicino fino all’ultimo respiro, guardare avanti senza

perdere mai il filo ed azzerarmi.

Sacrificarsi per una cosa che ha il sapore di domani, non ha importanza se non

sei più come prima per ricominciare.

Sacrificarsi per una cosa che ha il sapore di domani, non ha importanza se non

sei più come prima per ricominciare.

(Grazie a stefy per questo testo)

Ik mis de tijd die ik wilde hebben, ik mis het licht dat ik moest volgen,

Ik mis de pennen waarmee ik moet schrijven, de angsten die ik wilde vernietigen,

de woorden die ik wilde leren, de gitaar die ik moest stemmen,

maar ik mis je het meest.

Ik mis de keukenkast, de kapotte kelderdeur, ik mis de

bloem op het raam die een feestje maakte met een beetje wind en de uitdrukking die

Ik moest me geen zorgen maken, maar ik mis je meer.

Als ik dicht bij je kon blijven tot mijn laatste ademtocht, kijk dan vooruit zonder

verlies nooit de draad en reset mezelf.

Jezelf opofferen voor iets dat smaakt naar morgen, het maakt niet uit of niet

je bent meer zoals vroeger om opnieuw te beginnen.

Ik mis de wekker om half acht, mijn huiswerk, snel eten,

Ik mis de klas van de buren, jij voetbalt in de kazerne,

Ik mis het einde van een grap en de opwinding van een sigaret,

maar ik mis je het meest.

Ik mis de wind, ik mis de zee, het natte zand dat moet drogen,

Ik mis de blik van iemand die nog niet weet wat het betekent om lief te hebben, het dagboek waar

Ik heb alles geschreven, ik mis alles, maar ik mis jou het meest.

Als ik dicht bij je kon blijven tot mijn laatste ademtocht, kijk dan vooruit zonder

verlies nooit de draad en reset mezelf.

Jezelf opofferen voor iets dat smaakt naar morgen, het maakt niet uit of niet

je bent meer zoals vroeger om opnieuw te beginnen.

Jezelf opofferen voor iets dat smaakt naar morgen, het maakt niet uit of niet

je bent meer zoals vroeger om opnieuw te beginnen.

(Met dank aan stefy voor deze tekst)