Полупустые поезда - Утро в тебе

Твои красивые глаза

Не смотрят в сторону мою,

Не веришь ты моим словам,

Не знаешь то, о чем пою.

Накрыли небо потолком,

И горизонты взяты в плен.

Встает у горла горький ком,

Когда я вижу прочность стен.

Солнце мое еще не встало,

Значит, моя весна еще не настала,

И куда бы ни шел, возвращаюсь в начало,

И по письмам моим ты совсем не скучала.

Полупустые поезда

Молчат о грубости твоей.

Давно погасла та звезда,

Что так звала меня к себе.

Jouw mooie ogen

Kijk niet in mijn richting

Je gelooft mijn woorden niet

Je weet niet waar ik over zing.

Bedekte de hemel met een plafond

En de horizon wordt vastgelegd.

Een bittere brok stijgt naar de keel,

Als ik de kracht van de muren zie.

Mijn zon is nog niet opgekomen

Dus mijn lente is nog niet gekomen,

En waar ik ook ga, ik keer terug naar het begin,

En je hebt mijn brieven helemaal niet gemist.

Half lege treinen

Ze zwijgen over je grofheid.

Die ster is al lang uitgegaan

Wat me naar haar riep.