На ближайшем космодроме - Утро в тебе

Наша Земля — слишком тесная планета,

Всего для всех здесь точно нету

Карла Маркса плохо читали

Не грызли гранит, берегли эмали

Поверить в себя — стереть границы,

Ведь все мы можем летать подобно птицам

Но на банкноты разменяны крылья

И мы продолжаем дышать земной пылью

Все люди слепы — они не видят

Неба, звёзд и Луны.

И ненавидят,

Что их толкают вперёд, к совершенству

А небо ждёт — стучится в сердце!

Улечу я в космос, улечу я в космос,

Дом построю на Луне

Никаких вопросов, никаких вопросов,

Никаких сомнений нет

На ближайшем космодроме,

На попутной ракете,

В небо поднимусь

И в спину дует ветер

Сквозь холодные тучи,

Наполненные грозами,

Улечу вслед за светом,

Улечу вслед за звёздами

Onze aarde is een te kleine planeet

Er is hier zeker niets voor iedereen

Karl Marx werd slecht gelezen

Knaag niet aan graniet, zorg voor email

Geloof in jezelf - wis de grenzen,

Omdat we allemaal kunnen vliegen als vogels

Maar vleugels worden ingewisseld voor bankbiljetten

En we blijven aardstof inademen

Alle mensen zijn blind - ze zien niet

Hemel, sterren en maan.

En ze haten

Wat hen vooruit duwt, tot in de perfectie

En de lucht wacht - kloppen op het hart!

Ik vlieg de ruimte in, ik vlieg de ruimte in

Ik zal een huis bouwen op de maan

Geen vragen, geen vragen

Er is geen twijfel

Bij de dichtstbijzijnde ruimtehaven,

Op een passerende raket

Ik zal naar de hemel stijgen

En de wind waait in mijn rug

Door de koude wolken

Gevuld met onweer

Ik volg het licht

Ik zal de sterren volgen