Ступай - Триада

... сто лет,

Но я знаю, тебе пора в путь,

Звёзды и ветер тебя зовут.

Не смотри мне с укором в глаза:

Ты же должен им всё рассказать.

Мы не свидимся снова, нет,

Ни через год, ни через сто лет.

Ступай, сынок, пока факел тебе дарит пламя

Отвороти от меня свой взор печальный

Я презираю все эти долгие прощания,

Присядем на дорогу в строгом скупом молчании.

Ступай, чему быть — того не миновать,

Ступай, пока не видел слёз матери.

Ты не медаль, чтоб у меня висеть на шее,

Раз уж решил, давай уже, иди скорее.

Я знаю, они станут гнать тебя, будто звери,

Спускать собак, швырять камни, целясь в темя,

Плевать в лицо с издёвкой, прочно веря,

Что это долг и путь твой долог - будь смелее!

Ведь среди них так много тех, кому ты нужен,

Кому ты дух воспламенишь и кто разбужен,

Оттого, как твой громкий стих и строчек дюжины

Выстроят замок для души из пепла и стружек

Ступай, но знай, я вложил в тебя жизнь

Всё, что умел и знал против зла и лжи

Ступай, пока я не передумал сам тебя отпускать,

И пока не проснулась мать.

Я буду вспоминать твоё детство потом,

Как с музой-матерью растил тебя день за днём.

Прости за всё: за отцовские слёзы ручьём,

Ступай, и неси себя, людям альбом.

Мы не свидимся снова, нет

Ни через год, ни через сто лет,

Но я знаю, тебе пора в путь,

Звёзды и ветер тебя зовут.

Не смотри мне с укором в глаза:

Ты же должен им всё рассказать.

Мы не свидимся снова, нет,

Ни через год, ни через сто лет.

Мы не свидимся снова, нет

Ни через год, ни через сто лет,

Но я знаю, тебе пора в путь,

Звёзды и ветер тебя зовут.

Не смотри мне с укором в глаза:

Ты же должен им всё рассказать.

Мы не свидимся снова, нет,

Ни через год, ни через сто лет.

Немного грустно и пасмурно,

Поезд уже скоро, и нельзя тебе опаздывать.

Это важно и отмазывать не стал бы.

Толпы всегда будут звать,

Но ты особенный, знай.

Немного провожающих, а встретят все.

Издалека будем смотреть

И от бесед, и от слухов о тебе

Станет лететь молва и о делах твоих

Легенд никто не сможет сломать.

Помни каждые глаза, каждое лицо,

Что оживёт от сказанных тобою слов.

Земля ждёт твоих слов,

В пути есть резон —

Поставить флаг на вершине

И сказать, что ты с самых низов.

Ты вырос здесь, будь примером -

В тебе окрепла моя вера.

Ступай уверенно, но помни берега родные.

Причин остаться не ищем,

Мы попрощались, ты, открыв двери, тихо вышел.

Мы не свидимся снова, нет

Ни через год, ни через сто лет,

Но я знаю, тебе пора в путь,

Звёзды и ветер тебя зовут.

Не смотри мне с укором в глаза:

Ты же должен им всё рассказать.

Мы не свидимся снова, нет,

Ни через год, ни через сто лет.

Мы не свидимся снова, нет

Ни через год, ни через сто лет,

Но я знаю, тебе пора в путь,

Звёзды и ветер тебя зовут.

Не смотри мне с укором в глаза:

Ты же должен им всё рассказать.

Мы не свидимся снова, нет,

Ни через год, ни через сто лет.

Мы не свидимся снова, нет

Ни через год, ни через сто лет,

Но я знаю, тебе пора в путь,

Звёзды и ветер тебя зовут.

Не смотри мне с укором в глаза:

Ты же должен им всё рассказать...

... honderd jaar,

Maar ik weet dat het tijd is voor jou om te gaan

De sterren en de wind roepen je.

Kijk me niet verwijtend in de ogen:

Je moet ze alles vertellen.

We zullen elkaar niet meer ontmoeten, nee

Niet in een jaar, niet in honderd jaar.

Ga, zoon, terwijl de fakkel je een vlam geeft

Draai je droevige ogen van me af

Ik veracht al dat lange afscheid

We gaan op de weg zitten in strikte gierige stilte.

Ga, wat te zijn - dat kan niet worden vermeden,

Ga voordat je je moeders tranen ziet.

Je bent geen medaille om om mijn nek te hangen,

Nu je hebt besloten, kom op, schiet op.

Ik weet dat ze je zullen achtervolgen als dieren

Honden laten vallen, stenen gooien, op de kruin richten,

Spuug in het gezicht met een spot, vast gelovend

Dat dit een plicht is en dat je pad lang is - wees moediger!

Er zijn er tenslotte zovelen die je nodig hebben,

Voor wie je de geest ontsteekt en wie ontwaakt,

Omdat je luide couplet en een dozijn regels

Bouw een kasteel voor de ziel van de as en krullen

Ga, maar weet dat ik mijn leven in jou heb gelegd

Alles wat hij wist en wist tegen kwaad en leugens

Ga voordat ik van gedachten verander over je laten gaan

Tot mijn moeder wakker wordt.

Ik zal me je jeugd later herinneren,

Hoe ik je met de muze-moeder dag in dag uit heb opgevoed.

Vergeef me alles: voor de tranen van mijn vader in een stroom,

Ga en draag jezelf, mensen album.

We zullen elkaar niet meer ontmoeten, nee

Niet in een jaar, niet in honderd jaar,

Maar ik weet dat het tijd is voor jou om te gaan

De sterren en de wind roepen je.

Kijk me niet verwijtend in de ogen:

Je moet ze alles vertellen.

We zullen elkaar niet meer ontmoeten, nee

Niet in een jaar, niet in honderd jaar.

We zullen elkaar niet meer ontmoeten, nee

Niet in een jaar, niet in honderd jaar,

Maar ik weet dat het tijd is voor jou om te gaan

De sterren en de wind roepen je.

Kijk me niet verwijtend in de ogen:

Je moet ze alles vertellen.

We zullen elkaar niet meer ontmoeten, nee

Niet in een jaar, niet in honderd jaar.

Een beetje verdrietig en bewolkt

De trein komt eraan, en je mag niet te laat komen.

Dit is belangrijk en zou niet otmazyvayut.

De drukte zal altijd bellen

Maar je bent speciaal, weet je.

Een paar rouwenden, maar iedereen zal elkaar ontmoeten.

Laten we van een afstandje kijken

En van gesprekken, en van geruchten over jou

Geruchten zullen de ronde doen over je daden

Niemand kan legendes breken.

Onthoud elk oog, elk gezicht

Wat komt er tot leven uit de woorden die je zei.

De aarde wacht op je woorden

Onderweg is er een reden -

Zet een vlag op de top

En zeg dat je van de bodem bent.

Je bent hier opgegroeid, wees een voorbeeld -

Mijn vertrouwen in jou is gegroeid.

Ga vol vertrouwen, maar denk aan je geboorteland.

Op zoek naar geen reden om te blijven

We namen afscheid, je deed de deur open en ging stilletjes weg.

We zullen elkaar niet meer ontmoeten, nee

Niet in een jaar, niet in honderd jaar,

Maar ik weet dat het tijd is voor jou om te gaan

De sterren en de wind roepen je.

Kijk me niet verwijtend in de ogen:

Je moet ze alles vertellen.

We zullen elkaar niet meer ontmoeten, nee

Niet in een jaar, niet in honderd jaar.

We zullen elkaar niet meer ontmoeten, nee

Niet in een jaar, niet in honderd jaar,

Maar ik weet dat het tijd is voor jou om te gaan

De sterren en de wind roepen je.

Kijk me niet verwijtend in de ogen:

Je moet ze alles vertellen.

We zullen elkaar niet meer ontmoeten, nee

Niet in een jaar, niet in honderd jaar.

We zullen elkaar niet meer ontmoeten, nee

Niet in een jaar, niet in honderd jaar,

Maar ik weet dat het tijd is voor jou om te gaan

De sterren en de wind roepen je.

Kijk me niet verwijtend in de ogen:

Je moet ze alles vertellen...