Степлер - Триада

Если жизнь начинается в 8

И пока не опустеет офис, бьёт ключом

Это ничего, что окна мочит осень

Это ничего, но душу не спасает зонт

Ты не уверен, что судьба тебя не бросит

И может будет поздно, но в своё время поймёшь

Это ничего, что ты и есть степлер в руках судьбы

Не бумагу, а жизнь она шьёт

Куда уходят каждый вечер мысли?

И где покой найдут его глаза?

Может там, куда доставит лифт, с ума сойти легко

Хоть есть свет, вода и тепло, он валится с ног

И после душа просмотрит блог валеных пар

Знает толк в них, ведь книгами забиты полки

Только всё чаще с ус слетает вопрос

Отдаётся звоном в ушах

Вопрос: зачем полный шкаф костюмов?

На холсте пальмовый стебель

Зачем всё это?

— мебель, работа, дебеты

Всё делят что-то люди вокруг, липнут к рукам купюры

Среди престижа ты, так что ж сидишь такой понурый?

В руках степлер, на глазах очки

Для беспокойства нет никаких причин

Внутренний голос его уже кричит, на улицу не пуская

Ночь, перекрёсток, светофор мигает

Если жизнь начинается в 8

И пока не опустеет офис, бьёт ключом

Это ничего, что окна мочит осень

Это ничего, но душу не спасает зонт

Ты не уверен, что судьба тебя не бросит

И может будет поздно, но в своё время поймёшь

Это ничего, что ты и есть степлер в руках судьбы

Не бумагу, а жизнь она шьёт

Ночь, перекрёсток, светофор мигает

Ты давно уже взрослый и серьёзный парень

При лавандосе, и вопросы все сам решаешь

Ты потчуешь удачу, значит ты судьбы хозяин

Или, по крайней мере, тебе так думать свойственно

Теперь спокойненько давай разберём чё к чему

Откуда дом, семья, бизнес и фитнес

Люда дочь, Демьян сын и ты — знаменитость

У тебя не было в детстве детского сада

Ты рос болезненным и, естественно, надо было

Не бездействовать, тебя лечили дома

Дарили тома, книги, так велосипед хотелось

Вот она, школа

Первый класс, второй, третий

Снова и снова, врозь ты и врозь дети

Вместо гулянок учебники в приоритете

Отсюда и медаль и олимпиады эти

Институт тот, который ты выбрал, воистину смешно

Извини, без обид, брат

Ты выбрал, потому что ректор — друг папы

Не так ли?

Диплом красный

Оттуда же, видимо, жена твоя дома

Диплом этот очень ценен

Это она тогда тебя отбила у Лены

Это она год спустя от тебя залетела

Когда ты был пьян

Любовь — это лживая тема

Это её брат тебе предложил открыть фирму

По совету отца ты тогда открыл ювелирный

Ты сильный, богатый, вообще всё решаешь

Ночь, перекрёсток, светофор мигает

Если жизнь начинается в 8

И пока не опустеет офис, бьёт ключом

Это ничего, что окна мочит осень

Это ничего, но душу не спасает зонт

Ты не уверен, что судьба тебя не бросит

И может будет поздно, но в своё время поймёшь

Это ничего, что ты и есть степлер в руках судьбы

Не бумагу, а жизнь она шьёт

Als het leven begint bij 8

En totdat het kantoor leeg is, is het in volle gang

Het is niets dat de herfst de ramen nat maakt

Het is niets, maar de paraplu redt de ziel niet

Je weet niet zeker of het lot je niet zal verlaten

En het kan te laat zijn, maar te zijner tijd zul je het begrijpen

Het is niets dat jij de nietmachine bent in de handen van het lot

Geen papier, maar het leven dat ze naait

Waar gaan gedachten elke avond heen?

En waar zullen zijn ogen rust vinden?

Misschien waar de lift je brengt, is het gemakkelijk om gek te worden

Hoewel er licht, water en warmte is, valt hij van zijn voeten

En na een douche kijkt hij op de blog van gevelde koppels

Hij weet er veel van, want de planken staan ​​vol met boeken

Alleen steeds vaker vliegt de vraag

Geeft piep in de oren

Vraag: Waarom een ​​volle kast met pakken?

Palmstam op canvas

Waar is dit allemaal voor?

— meubels, werk, afschrijvingen

Alles wordt gedeeld door mensen in de buurt, rekeningen blijven aan hun handen plakken

Je behoort tot de prestige, dus waarom zit je zo neerslachtig?

Nietmachine in de hand, bril op ogen

Er is geen reden om je zorgen te maken

Zijn innerlijke stem schreeuwt al, laat hem niet de straat op

Nacht, kruispunten, verkeerslichten knipperen

Als het leven begint bij 8

En totdat het kantoor leeg is, is het in volle gang

Het is niets dat de herfst de ramen nat maakt

Het is niets, maar de paraplu redt de ziel niet

Je weet niet zeker of het lot je niet zal verlaten

En het kan te laat zijn, maar te zijner tijd zul je het begrijpen

Het is niets dat jij de nietmachine bent in de handen van het lot

Geen papier, maar het leven dat ze naait

Nacht, kruispunten, verkeerslichten knipperen

Je bent al lang een volwassen en serieuze jongen

Met lavendel, en je bepaalt alles zelf

Je trakteert je geluk, dus jij bent de meester van het lot

Of dat denk je tenminste

Laten we nu rustig uitzoeken wat wat is

Waar thuis, gezin, bedrijf en fitness vandaan komen

Lyuda-dochter, Demyan-zoon en jij bent een beroemdheid

Je had geen kleuterschool in je jeugd

Je groeide ziekelijk op en je moest natuurlijk wel

Zit niet stil, je werd thuis behandeld

Ze gaven boekdelen, boeken, dus ik wilde een fiets

Hier is de school

Eerste klas, tweede, derde

Keer op keer, apart jij en apart kinderen

In plaats van feestjes hebben schoolboeken prioriteit

Vandaar de medaille en deze Olympiades

Het instituut dat je hebt gekozen is echt belachelijk

Het spijt me, geen belediging broer

Je hebt gekozen omdat de rector een vriend van de paus is

Is het niet?

Diploma rood

Van daaruit is je vrouw blijkbaar thuis

Dit diploma is zeer waardevol.

Het was toen dat ze je wegnam van Lena

Zij was het die een jaar later van je wegvloog

Toen je dronken was

Liefde is een leugen

Het was haar broer die je aanbood een bedrijf te openen

Op advies van je vader opende je toen een sieraad

Je bent sterk, rijk, jij bepaalt alles

Nacht, kruispunten, verkeerslichten knipperen

Als het leven begint bij 8

En totdat het kantoor leeg is, is het in volle gang

Het is niets dat de herfst de ramen nat maakt

Het is niets, maar de paraplu redt de ziel niet

Je weet niet zeker of het lot je niet zal verlaten

En het kan te laat zijn, maar te zijner tijd zul je het begrijpen

Het is niets dat jij de nietmachine bent in de handen van het lot

Geen papier, maar het leven dat ze naait