Бали - Триада

Лишь в её глазах душа моя не болит

Не дави, видишь, пока то ли жалюзи, то ли ночь

Свет не пускает в мои окна

И не спрашивает кто сможет его дать мне

Заслонили моё солнце пеленою, замолчи

Лучше не пой, тешит блеск разорванных струн той гитары

Она поёт про остров

Не увидеть, видимо, лучей острых

Тебе быть чьей?

Мне быть чьим?

То дымим, смотрим грустный фильм известных кинофирм

Вдоль фонари по паркам, а также завтра и послезавтра

Видимо, любовь нашу пишет очень скучный автор

Уже на завтрак в глазах уже нет тех огней

Лучше назад и всё вернуть прочь от этих дней

Душит будто кто-то, хоть убей, монотонность достала

Душа пуста моя, да и ты, наверно, устала

Пускай, мы сами по себе будем, пускай осудят

Корабль отношений стал посудиной, так можно сумничать

Спектакль этот ни к чему, просто скажу, сидя напротив,

Что ухожу и пофиг, я ведь не профи в этих делах

Вечер настал и ты вошла, затмив весь кафешный план

Не присяв сказала: «Отношения, какими хотели видеть, не были.

Мне нужно солнце ярче, как на острове Бали»

Лишь в её глазах душа моя не болит

Не дави, видишь, пока то ли жалюзи, то ли ночь

Свет не пускает в мои окна

И не спрашивает кто сможет его дать мне

Заслонили моё солнце пеленою, замолчи

Лучше не пой, тешит блеск разорванных струн той гитары

Она поёт про остров

Не увидеть, видимо, лучей острых

В жёлтой прессе нам не увидеть подобных сенсаций

да уж, жизнь подсуетила ситуацию

Я где-то месяц думал, как нам с тобой растаться

То момент был неподходящим, то я стеснялся,

Но в тот день я решил уже на все 100,

Что скажу всё как есть, от души, честно,

Что тень легла на сердце, уснула романтика

Не вьётся наша песня, эмоции бантиком,

Но ты, ты меня опередила

Расставила точки над и, двери закрыла

Всё вроде правильно, так почему же загрустил я?

Что-то растаяло внутри и вдруг заскулило

Перевернулось всё в миг с ног на голову

Откуда боль эта внутри, беспордонная, наглая?

Дрожь с головы до пят и обратно

Я понял — не могу жить без тебя

И это так приятно

Лишь в её глазах душа моя не болит

Не дави, видишь, пока то ли жалюзи, то ли ночь

Свет не пускает в мои окна

И не спрашивает кто сможет его дать мне

Заслонили моё солнце пеленою, замолчи

Лучше не пой, тешит блеск разорванных струн той гитары

Она поёт про остров

Не увидеть, видимо, лучей острых

Alleen in haar ogen doet mijn ziel geen pijn

Niet duwen, zie je, tot de jaloezieën of de nacht

Het licht laat mijn ramen niet door

En vraagt ​​niet wie het mij kan geven

Bedekte mijn zon met een sluier, zwijg

Beter niet zingen, de schittering van de gebroken snaren van die gitaar amuseert

Ze zingt over het eiland

Blijkbaar geen scherpe stralen te zien

Van wie ben jij?

Van wie moet ik zijn?

Dan roken we, kijken we naar een trieste film van beroemde filmmaatschappijen

Langs de lantaarns in de parken, maar ook morgen en overmorgen

Blijkbaar is onze liefde geschreven door een erg saaie auteur

Al voor het ontbijt in de ogen zijn die lichtjes niet meer

Het is beter om terug te gaan en alles terug te geven, weg van deze dagen

Wurgt als iemand, voor het leven van mij, monotonie kreeg

Mijn ziel is leeg en jij bent waarschijnlijk moe

Laten we alleen zijn, laat ze veroordelen

Het schip van relaties is een schip geworden, dus je kunt er wat mee spelen

Deze voorstelling is nutteloos, ik zeg alleen maar, zittend tegenover,

Dat ik vertrek en het kan me niet schelen, ik ben geen pro in deze zaken

De avond kwam en je kwam binnen en overschaduwde het hele caféplan

Zonder te vloeken zei ze: “De relaties die ze wilden zien waren dat niet.

Ik heb een fellere zon nodig, zoals op Bali"

Alleen in haar ogen doet mijn ziel geen pijn

Niet duwen, zie je, tot de jaloezieën of de nacht

Het licht laat mijn ramen niet door

En vraagt ​​niet wie het mij kan geven

Bedekte mijn zon met een sluier, zwijg

Beter niet zingen, de schittering van de gebroken snaren van die gitaar amuseert

Ze zingt over het eiland

Blijkbaar geen scherpe stralen te zien

We zullen dergelijke sensaties niet zien in de gele pers

ja, het leven maakte ophef over de situatie

Ongeveer een maand lang heb ik nagedacht over hoe we afscheid van je zouden kunnen nemen

Dat moment was ongepast, toen was ik verlegen,

Maar op die dag heb ik al besloten om alle 100,

Dat ik alles zal zeggen zoals het is, vanuit het hart, eerlijk,

Dat er een schaduw op het hart viel, romantiek viel in slaap

Ons lied windt niet, emoties als een boog,

Maar jij, je was me voor

Gestippeld over en sloot de deuren

Alles lijkt te kloppen, dus waarom ben ik verdrietig?

Er smolt iets van binnen en jankte plotseling

Alles op z'n kop in een oogwenk

Waar komt deze pijn van binnen, schaamteloos, brutaal vandaan?

Trillen van top tot teen en terug

Ik realiseerde me - ik kan niet leven zonder jou

En het is zo leuk

Alleen in haar ogen doet mijn ziel geen pijn

Niet duwen, zie je, tot de jaloezieën of de nacht

Het licht laat mijn ramen niet door

En vraagt ​​niet wie het mij kan geven

Bedekte mijn zon met een sluier, zwijg

Beter niet zingen, de schittering van de gebroken snaren van die gitaar amuseert

Ze zingt over het eiland

Blijkbaar geen scherpe stralen te zien