Giunto alla linea - Tiziano Ferro, Briga

Sono giunto alla linea in cui finisce la nostalgia

Non vedo il punto in cui si è persa la nostra via

La cerco ovunque, ciò che resta non so dove sia

La chiedo a Dio affinché l’anima me la ridia

Io voglio regalarti la mia vita

Chiedo tu cambi tutta la mia vita ora

Ti do questa notizia in conclusione

Notizia è l’anagramma del mio nome

Storie distratti da veleni infetti

Ho messo una forbice di tempo tra gli affetti

E adesso che ti aspetti qualcosa tipo

Stravolgimi il domani‚ portami in alto come gli aeroplani

Se cerco lo vedo

L’amore va veloce e tu stai indietro

Pensavo che non ti avrei mai perduta mai

Se cerchi mi vedi

Il bene più segreto sfugge all’uomo che non guarda avanti mai

Ricevo il tuo contrordine speciale

Nemico della logica morale

Opposto della fisica normale

Geometria degli angoli nascosti nostri e adesso.

Chiedo tu cambi tutta la mia vita ora

Anche se non ti basterà una vita sola

Mi sento come un eremita con un nodo in gola

In cerca di una via d’uscita che fatica ancora

Quindi conterò i miei passi fatti sopra i sassi

Anche quelli falsi valgono di più

Di te che non hai fatto un metro

E a volte sembro cieco

Ma guardo e non ti vedo

Rimani indietro

Se guardo lo vedo

Il mondo va veloce e tu vai indietro

Pensavo che non ti avrei mai perduta mai

Se cerchi mi vedi

Il bene più segreto sfugge all’uomo che non guarda avanti mai

Dietro le lacrime che mi hai nascosto

E negli spazi di un segreto opposto

Resto fermo e ti aspetto da qui

Non è possibile‚ no‚ non rivederti più

Se lontana non sei stata mai

Chiedo tu cambi tutta la mia vita ora

Anche se non ti basterà una vita sola

Se cerco lo vedo

L’amore va veloce e tu stai indietro

Pensavo che non ti avrei mai perduto mai

Se cerchi mi vedi

Il bene più segreto sfugge all’uomo che non guarda avanti mai

Sono giunto alla linea in cui finisce la nostalgia

Non vedo il punto in cui si è persa la nostra via

La cerco ovunque, ciò che resta non so dove sia

La chiedo a Dio affinché l’anima me la ridia

Le mie parole sono come attrezzi

Per seppellire i tuoi silenzi fatti appezzi

E' il mio dolore che mi fa da ego

E anche se ti guardo non ti vedo

Rimani indietro

Rimani indietro

Rimani indietro

Sono giunto alla linea in cui finisce la nostalgia

Ik ben bij de lijn gekomen waar nostalgie eindigt

Ik zie het punt niet waar onze weg verloren is

Ik zoek het overal, wat blijft ik weet niet waar het is

Ik vraag God erom zodat mijn ziel het aan mij kan teruggeven

Ik wil je mijn leven geven

Ik vraag je nu mijn hele leven te veranderen

Ik geef u dit nieuws tot besluit

Nieuws is het anagram van mijn naam

Verhalen afgeleid door besmette vergiften

Ik plaats een tijdsverschil tussen de genegenheden

En nu je iets verwacht als

Draai me morgen neem me hoog als vliegtuigen

Als ik zoek zie ik het

Liefde gaat snel en jij blijft achter

Ik dacht dat ik je nooit zou verliezen

Als je zoekt zie je mij

Het meest geheime bezit ontsnapt aan de man die nooit vooruitkijkt

Ik ontvang uw speciale tegenbestelling

Vijand van morele logica

In tegenstelling tot normale natuurkunde

Geometrie van onze verborgen hoeken en nu.

Ik vraag je nu mijn hele leven te veranderen

Zelfs als slechts één leven niet genoeg voor je is

Ik voel me een kluizenaar met een brok in mijn keel

Op zoek naar een uitweg die nog steeds worstelt

Dus ik zal mijn stappen over de stenen tellen

Valse zijn ook meer waard

Van jullie die nog geen meter hebben gemaakt

En soms kijk ik blind

Maar ik kijk en ik zie je niet

Achter blijven

Als ik kijk zie ik het

De wereld gaat snel en jij gaat terug

Ik dacht dat ik je nooit zou verliezen

Als je zoekt zie je mij

Het meest geheime bezit ontsnapt aan de man die nooit vooruitkijkt

Achter de tranen die je voor me verborg

En in de ruimtes van een tegenovergestelde geheim

Ik sta stil en wacht op je vanaf hier

Het is niet mogelijk ‚nee‚ je niet meer te zien

Als je nog nooit ver weg bent geweest

Ik vraag je nu mijn hele leven te veranderen

Zelfs als slechts één leven niet genoeg voor je is

Als ik zoek zie ik het

Liefde gaat snel en jij blijft achter

Ik dacht dat ik je nooit zou verliezen

Als je zoekt zie je mij

Het meest geheime bezit ontsnapt aan de man die nooit vooruitkijkt

Ik ben bij de lijn gekomen waar nostalgie eindigt

Ik zie het punt niet waar onze weg verloren is

Ik zoek het overal, wat blijft ik weet niet waar het is

Ik vraag God erom zodat mijn ziel het aan mij kan teruggeven

Mijn woorden zijn als hulpmiddelen

Om je gescheurde stiltes te begraven

Het is mijn pijn die fungeert als mijn ego

En zelfs als ik naar je kijk, zie ik je niet

Achter blijven

Achter blijven

Achter blijven

Ik ben bij de lijn gekomen waar nostalgie eindigt