Garufa - Tita Merello

Del barrio la mondiola sos el más rana

Y te llaman garufa por lo bacán;

Tenés más pretensiones que bataclana

Que hubiera hecho suceso con un gotán

Durante la semana, meta laburo

Y el sábado a la noche sos un doctor:

Te encajás las polainas y el cuello duro

Y te venís p’al centro de rompedor

Garufa

¡Pucha que sos divertido!

Garufa

Ya sos un caso perdido;

Tu vieja

Dice que sos un bandido

Porque supo que te vieron

La otra noche

En el parque japonés

Caés a la milonga en cuanto empieza

Y sos para las minas el vareador;

Sos capaz de bailarte la marsellesa

La marcha a garibaldi y el trovador

Con un café con leche y una ensaimada

Rematás esa noche de bacanal

Y al volver a tu casa, de madrugada

Decís: «yo soy un rana fenomenal»

Van de wijk la mondiola ben jij de meeste kikker

En ze noemen je garufa vanwege hoe cool je bent;

Je hebt meer pretenties dan bataclana

Wat zou er gebeurd zijn met een gotan

Doordeweeks werk ik hard

En op zaterdagavond ben je dokter:

Je doet je legging aan en je stijve kraag

En je komt naar het midden van de breker

Garufa

Verdomme, je bent grappig!

Garufa

Je bent al een mandje;

Jouw moeder

Zegt dat je een bandiet bent

omdat hij wist dat ze je zagen

De andere nacht

in het Japanse park

Je valt in de milonga zodra het begint

En die voor de mijnen zijn de oogstmachine;

Je kunt de Marseillaise dansen

De mars naar Garibaldi en de troubadour

Met een koffie met melk en een ensaimada

Je sluit die avond van bacchanaal af

En wanneer je terugkeert naar je huis, bij het ochtendgloren

Je zegt: "Ik ben een fenomenale kikker"