Il rubacuori - Tiromancino

Come mi sento quando arrivo in ufficio

Per licenziare trentacinque persone

Il modo in cui dirglielo, la faccia da fare

Sono al di là del bene e del male

L’azienda non si tocca, l’azienda è al primo posto

E chi non fa più parte è come fosse morto

Io questo lo so bene e non mi sfiora il rimorso

Mando tutti a casa e mi tengo stretto il posto

Tanto a me della musica

Non mi frega più niente

Seguo un’altra politica

Sono dirigente

E non puoi più pensare di me

Troppo liberamente

Che ho cercato il potere

Rovinando la gente

Come mi sento il giorno dopo

Che ho messo in strada trentacinque famiglie

Darò la colpa all’estero dei tagli al personale

Ma in fondo credo sia più che normale

Prenoto una campagna a prezzo di listino

Poi provo a fare pena per pagare meno

Qualcuno in malafede sicuro dirà

Che io non ho più, nessuna dignità

Tanto a me della musica

Non mi frega più niente

Questa è la mia rivincita

Sono dirigente

E non puoi più pensare di me

Troppo liberamente

Che ho cercato il potere

Rovinando la gente

Hoe ik me voel als ik op kantoor aankom

Om vijfendertig mensen te ontslaan

De manier waarop je het hem vertelt, het gezicht om te doen

Ze zijn voorbij goed en kwaad

Het bedrijf wordt niet aangeraakt, het bedrijf staat op de eerste plaats

En wie niet langer deel uitmaakt, is alsof hij dood is

Ik weet dit goed en geen spijt raakt me

Ik stuur iedereen naar huis en houd me stevig vast aan de plek

Zoveel voor mij over muziek

het kan me niet meer schelen

Ik volg een ander beleid

ik ben een manager

En je kunt niet meer aan me denken

te vrij

Dat ik de macht heb gezocht

Mensen verpesten

Hoe ik me de volgende dag voel

Dat ik vijfendertig gezinnen op straat zette

Ik zal de personeelsbezuinigingen in het buitenland de schuld geven

Maar eigenlijk vind ik het meer dan normaal

Ik boek een campagne tegen een catalogusprijs

Dan probeer ik medelijden te krijgen dat ik minder betaal

Iemand te kwader trouw zal zeker zeggen:

Dat ik geen waardigheid meer heb

Zoveel voor mij over muziek

het kan me niet meer schelen

Dit is mijn wraak

ik ben een manager

En je kunt niet meer aan me denken

te vrij

Dat ik de macht heb gezocht

Mensen verpesten