Горите в раю - Тимур Родригез

Порой так важно спросить себя.

Эй, ты там, где всегда хотел быть.

Или пока бежал уже успел все забыть.

Или тупо решил на всё забить?

О*ительно…

Легче… Не взваливай неудачи на свои плечи.

Ты же человек (Не…)

Порой так хочется остановится, обнулится.

Стереть все из памяти, как в Man in Black.

Отпустить всех, с кем не по пути.

В ком искал что-то, но так и не смог ничего найти.

И наконец этот бешенный пентократив.

Сделать глубокий вдох, сказать куда всем нам идти.

И сразу так легко и я снова в строю.

А тем, кто не понял или не расслышал.

Я повторю:

Припев.

Горите в раю… у-у-у… у-у-у… у-у-у…

Горите в раю… у-у-у… у-у-у… у-у-у…

Горите в раю…

Куплет 2. Тимур Родригез

Путь будет тернист и сложен.

Но я, вроде бы, не так безнадежен.

Поэтому, лучше быть острожным.

Я достаю микрофон, как будто меч он сложен.

Что же ты копаешь до сути, до тошно.

Все попытки понравится давно уже в прошлом.

Самое главное — не скатится в пoшлость.

Кароче, ну вот что.

Я жонглирую словами, я играю фразами.

Я прощаюсь в очередной раз с тем, что было.

Ведь я не привязан к прошлому.

Пару воспоминаний хватит вполне.

На мне, уже, на всё вдвойне.

Время отпустить всех, с кем не по пути.

В ком искал что-то, но так и не смог ничего найти.

И наконец этот бешенный пентократив.

Сделать глубокий вдох, сказать куда всем им идти.

И сразу так легко и я снова в строю.

А тем, кто не понял или не расслышал.

Я повторю:

Припев:

Горите в раю… у-у-у… у-у-у… у-у-у…

Горите в раю… у-у-у… у-у-у… у-у-у…

Горите в раю…

Горите в раю… у-у-у… у-у-у… у-у-у…

Горите в раю… у-у-у… у-у-у… у-у-у…

Горите в раю…

Soms is het belangrijk om jezelf af te vragen.

Hé, je bent waar je altijd al wilde zijn.

Of al tijdens het hardlopen alles vergeten.

Of domweg besloten om alles te scoren?

Oh * verbazingwekkend ...

Het is makkelijker... Neem mislukking niet op je schouders.

Je bent een mens (niet...)

Soms wil je gewoon stoppen, resetten.

Wis alles uit het geheugen, zoals in Man in Black.

Laat iedereen los die niet onderweg is.

In wie hij iets zocht, maar niets kon vinden.

En tot slot, deze gekke pentocraat.

Haal diep adem, vertel ons waar we heen moeten.

En meteen is het zo makkelijk en sta ik weer in de gelederen.

En voor degenen die het niet begrepen of niet hoorden.

Ik herhaal:

Refrein.

Brand in het paradijs... woo... woo... woo...

Brand in het paradijs... woo... woo... woo...

Branden in het paradijs...

Vers 2. Timur Rodriguez

Het pad zal netelig en moeilijk zijn.

Maar ik lijk niet zo hopeloos.

Daarom is het beter om voorzichtig te zijn.

Ik haal de microfoon tevoorschijn, alsof het een ingewikkeld zwaard is.

Wat graaf je ter zake, misselijkmakend.

Alle pogingen om te behagen zijn al lang in het verleden.

Het belangrijkste is om niet in vulgariteit te vervallen.

In het kort, nou, hier is wat.

Ik jongleer met woorden, ik speel met zinnen.

Ik zeg nogmaals vaarwel tegen wat er is gebeurd.

Ik ben tenslotte niet gebonden aan het verleden.

Een paar herinneringen is voldoende.

Op mij al, op alles dubbel.

Tijd om iedereen die niet onderweg is los te laten.

In wie hij iets zocht, maar niets kon vinden.

En tot slot, deze gekke pentocraat.

Haal diep adem, vertel ze allemaal waar ze heen moeten.

En meteen is het zo makkelijk en sta ik weer in de gelederen.

En voor degenen die het niet begrepen of niet hoorden.

Ik herhaal:

Refrein:

Brand in het paradijs... woo... woo... woo...

Brand in het paradijs... woo... woo... woo...

Branden in het paradijs...

Brand in het paradijs... woo... woo... woo...

Brand in het paradijs... woo... woo... woo...

Branden in het paradijs...