Kader - Timuçin Ateş, Şanışer

Yaşamak zor tabi toprağımda kan var

Gören yok tabi ki de betonarme yığınından

Şehrimin sokakları çıkmaz çocukluğuma

Çünkü artık insanların tek derdi kapital

Hayatım riske bağlı kanıksanmış ilerleyiş

Sonrasını görmeden gözü kapalı bekleyiş

Mazlum olan çeker bu sistemin derdini ve

Nereden bileceksin bir damlanın değerini

Felekten geçer insanın kader denen ezgisi

Canımı sıkan dünya, ırkçılığını neyleyim!

Adalet denen saraylar yalanların ekseni

Cebinde tomarlar varken açlığını neylesin!

Başımı Yanlışa Eğdim

Yaralar Yine Gönlüme Değdi

Kader Denedi Vurmayı

Bizi Sormadı Dilediğiniz Neydi

Yanıldım her defasında, elim kalemde

Yüzüm gül yerinde yer sefasında

Biçimsiz binalar, bu şehri sevmem aslında

Artık kuş tutmamı istiyor Hak benden ağzımla

Nasıl bir terazidir?

Nasıl bir adalet bu?

Gören yok kerameti, gönül ver cinayet bu

Bu şehre bina yetti, okundu bin ayettir

İyi bir insan ol önce, en büyük ibadet bu

Yazıktır ölen gençlere, yazıktır düşmeyen kara

Derdini büyük sanar gerçekten düşmeyen dara

Rekabet adı altında nefret eker sistem her yana

Bu yüzden az aşım ağrısız başım istemem para!

Başımı Yanlışa Eğdim

Yaralar Yine Gönlüme Değdi

Kader Denedi Vurmayı

Bizi Sormadı Dilediğiniz Neydi

Het is moeilijk om te leven, er is bloed op mijn grond

Niemand ziet natuurlijk vanaf de paal van gewapend beton

De straten van mijn stad leiden niet naar mijn kindertijd

Omdat de enige zorg van mensen nu het kapitaal is.

Mijn leven hangt af van risico's, vanzelfsprekende vooruitgang

Blind wachten zonder de volgende te zien

De onderdrukten lijden onder de pijn van dit systeem en

Hoe weet u de waarde van een druppel?

Het deuntje van de mens, het lot genoemd, gaat door de hel

De wereld die me dwars zit, wat kan ik doen met zijn racisme!

Paleizen genaamd gerechtigheid, as van leugens

Wat kun je doen met je honger als je boekrollen in je zak hebt!

Ik heb mijn hoofd verkeerd

Wonden hebben mijn hart weer aangeraakt

Het lot probeerde te raken

Hij vroeg ons niet wat je wens was

Elke keer als ik het mis had, zit mijn hand in de pen

Mijn gezicht is in een roze plaats

Vormloze gebouwen, ik hou niet zo van deze stad

Nu wil God dat ik een vogel met mijn mond vang

Wat voor schaal is het?

Wat is dit voor gerechtigheid?

Niemand ziet het wonder, geef moed, dit is moord

Bouwen was genoeg voor deze stad, er zijn duizend verzen gelezen.

Wees eerst een goed mens, dit is de grootste aanbidding

Schaam je voor de jonge mensen die stierven, schaam je voor het land dat niet valt

Hij denkt dat zijn probleem groot is, het tarra dat niet echt valt

In naam van de concurrentie kweekt het systeem overal haat.

Daarom wil ik geen hoofdpijn zonder pijn, ik wil geen geld!

Ik heb mijn hoofd verkeerd

Wonden hebben mijn hart weer aangeraakt

Het lot probeerde te raken

Hij vroeg ons niet wat je wens was