Fallskärm - Timbuktu, Damn!

Trettiotusen meter upp i stratosfären

Jag var påväg mot jorden, i hundranitti knyck

Om man ska krascha ska man, göra det riktigt snyggt

Ville va hög på livet, men gjorde självmål

Letade sextondelar, hitta bara en, två

Jag var ett mörkt moln, du var en ljusblick

Jag stirra in i väggen, men du hade utsikt

Du segla sju hav, jag satt i en ankdamm

Jag var ett löv i kuling, men du var ankrad

Där är en sjöjungfru, här är ett odjur

Där blommar fyrklöver, här växer otur

Du är känslosvall, jag är känslokall

Du förändrar allt!

Fan vad jag har gått lös, varit hopplös

Varit en millimeter från förfall

Sprungit som en halvdöd genom Malmö

Känns som jag gått under överallt

Kanske var det tur, att jag föll så djupt

För det var du som fick min fallskärm att vecklas ut

Jag ville se hela baletten utan snedsteg

Och sluta dansa mellan raka rör och mened

Inom fall från höga höjder är jag veteran

Du fånga mig i kragen, fem i tolv på sjätte dan

Du var guld i djungeln, jag låg som grus i parken

Men du flydde aldrig, jag var så djupt i knarket

Jag var vaken men jag, drömde att jag sov

Och önska att jag glömde, det du kom ihåg

Men väckarklockan ringde, mitt i mitt zombie mode

Botade närheten, som jag var långt ifrån

Du var känslosvall, jag var känslokall

Du förändrar allt!

Du renoverade min syn, du gav mig nya penslar

Knuffa mig in i nuet, fast jag bad att få vänta

Du sa att tiden fattas, för hur jag lever på risk

Du målade mig en karta, markerad med ett kryss

Där är en sjöjungfru, här är ett odjur

Där blommar fyrklöver, här växer otur

Du är känslosvall, jag är känslokall

Du förändrar allt!

Dertigduizend meter hoog in de stratosfeer

Ik was op weg naar de aarde, in honderdnegentig schokken

Als je gaat crashen, moet je het heel mooi doen

Wilde high worden, maar scoorde een eigen doelpunt

Gezocht zestienden, vind er maar één, twee

Ik was een donkere wolk, jij was een sprankje licht

Ik staarde in de muur, maar je had een uitzicht

Je vaart zeven zeeën, ik zat in een eendenvijver

Ik was een blad in de storm, maar jij was verankerd

Er is een zeemeermin, hier is een beest

Daar bloeit het klavertje vier, hier groeit pech

Jij bent emotioneel, ik ben emotioneel

Jij verandert alles!

Verdomme wat ben ik los geweest, hopeloos geweest

Een millimeter verwijderd van verval

Liep als een halfdood door Malmö

Het voelt alsof ik overal onder ben gegaan

Misschien was het geluk dat ik zo diep viel

Omdat jij het was die mijn parachute deed ontvouwen

Ik wilde het hele ballet zien zonder uit te glijden

En stop met dansen tussen rechte pijpen en mened

In gevallen van grote hoogte ben ik een veteraan

Je vangt me in de kraag, vijf op twaalf op de zesde dag

Je was goud in de jungle, ik lag als grind in het park

Maar je bent nooit ontsnapt, ik zat zo diep in de drugs

Ik was wakker, maar ik droomde dat ik sliep

En wou dat ik was vergeten wat je je herinnerde

Maar de wekker ging, midden in mijn zombiemodus

Genees de omgeving, waar ik ver van was

Jij was emotioneel, ik was emotioneel

Jij verandert alles!

Je hebt mijn visie vernieuwd, je hebt me nieuwe penselen gegeven

Duw me in het nu, hoewel ik vroeg om te wachten

Je zei dat de tijd dringt, want hoe ik leef in gevaar

Je schilderde me een kaart, gemarkeerd met een kruis

Er is een zeemeermin, hier is een beest

Daar bloeit het klavertje vier, hier groeit pech

Jij bent emotioneel, ik ben emotioneel

Jij verandert alles!