Финал - Тимати, Антон Беляев

Окончен бой, здесь разошлись пути

Время, стой, нам некуда идти

Ты посмотри, как тает новый день

И где найти теперь мне твою тень?

Яркий свет, залпы артиллерии

Я как Гай Юлий Цезарь на рассвете империи

Покорил Олимп, гордо подняв голову

Чтобы удержать его солдаты плавят олово

Видишь кровь на венке, клинок холодный в руке

След предателя красный исчезает во мгле

Никому нельзя верить, если целишься ввысь

Трон не выдержит двоих, так что крепче держись

Я всегда был тщеславным и привык побеждать

Побеждает порой тот, кто умеет ждать

Ты может выстрелил первым, но не факт что попал

Сегодня точно мой день, но может завтра финал

И я всегда об этом знал

Что нас ждет финал, нас ждет финал

Здесь каждый роль свою сыграл

И вот он финал, это финал

Где-то там, там внутри меня

Белый храм холодного огня

Ты посмотри, как тает новый день

Где найти теперь мне твою тень?

Танцы под Луною на лезвии ножа

И сколько козырей в колоде знает только судьба госпожа,

А на вершине одиноко и бывает холодно

Пустые разговоры ни к чему, молчанье — это золото

Видишь стаю волков, флаги черного цвета?

Эти белые ночи затянулись на лето

Из тумана под утро руки тянутся к трону

Чужаки у ворот, так что держи оборону

Мне не страшно погибнуть, я боюсь проиграть

Король горы — это статус, его легко потерять

Ты может выстрелил первым, но видишь я не упал

Кровь струится как бархат, в руках острый кинжал

И я всегда об этом знал

Что нас ждет финал, нас ждет финал

Здесь каждый роль свою сыграл

И вот он финал, это финал

И я всегда об этом знал

Что нас ждет финал, нас ждет финал

Здесь каждый роль свою сыграл

И вот он финал, это финал

De strijd is voorbij, de paden scheidden hier

Tijd, stop, we kunnen nergens heen

Je ziet hoe de nieuwe dag smelt

En waar kan ik je schaduw nu vinden?

Fel licht, salvo's artillerie

Ik ben als Gaius Julius Caesar aan het begin van het rijk

Olympus overwonnen, trots zijn hoofd opheffend

Om hem te houden, smelten de soldaten tin

Je ziet het bloed op de krans, het lemmet is koud in de hand

Het rode spoor van de verrader verdwijnt in de mist

Niemand is te vertrouwen als je hemelwaarts mikt

De troon kan er geen twee vasthouden, dus houd je goed vast

Ik ben altijd ijdel geweest en gewend om te winnen

Soms wint degene die kan wachten

Je hebt misschien als eerste geschoten, maar niet het feit dat je hebt geschoten

Vandaag is zeker mijn dag, maar misschien is morgen de finale

En ik heb er altijd van geweten

Wat wacht ons de finale, we wachten op de finale

Hier speelt iedereen zijn rol.

En hier is het de finale, dit is de finale

Ergens daar, daar in mij

Witte tempel van koud vuur

Je ziet hoe de nieuwe dag smelt

Waar kan ik je schaduw nu vinden?

Dansen onder de maan op een mes

En hoeveel troeven in de stapel weet alleen de dame van het lot,

En het is eenzaam en koud aan de top

Leeg gepraat is nutteloos, zwijgen is goud

Zie je een roedel wolven, zwarte vlaggen?

Deze witte nachten sleepten aan voor de zomer

Vanuit de mist in de ochtend reiken handen naar de troon

Vreemden bij de poort, dus blijf in de verdediging

Ik ben niet bang om te sterven, ik ben bang om te verliezen

Koning van de heuvel is een status, makkelijk te verliezen

Je hebt misschien als eerste geschoten, maar je ziet dat ik niet ben gevallen

Bloed stroomt als fluweel, in de handen van een scherpe dolk

En ik heb er altijd van geweten

Wat wacht ons de finale, we wachten op de finale

Hier speelt iedereen zijn rol.

En hier is het de finale, dit is de finale

En ik heb er altijd van geweten

Wat wacht ons de finale, we wachten op de finale

Hier speelt iedereen zijn rol.

En hier is het de finale, dit is de finale