Нельзя - Тимати, НАZИМА

Не состоялся разговор с тобой в первый раз

Я помню тот немой укор твоих карих глаз

Минуло времени с тех пор - столько не живут

Но я отчётливо во двор помню твой маршрут

Как я паркую за углом свой уставший «мерс»

И под разбитым фонарём иду в твой подъезд

И твой отец не рад ни мне, ни моим тату

Как это было всё давно, столько не живут

Ты просыпаешься со мной столько лет спустя

Ты лишь моя, я только твой, не только в соцсетях

Что там болтают за спиной?

Очередной пустяк

И чтобы мы ни натворили, будет в новостях

И мы друг друга изменили, но, не изменяв

Я знаю то, что в целом мире лучше нет тебя

Закрыв глаза, я вновь в квартире, прочь от суеты

И в голове лишь те слова, что мне сказала ты

Когда сгорит закат, зажгутся огни

Пусть это далеко, ты снова в пути

Ты просто должен знать, что я есть у тебя

Друг друга потерять с тобой нам нельзя

Седьмое небо не предел, когда мы летим

Для самых неотложных дел есть авиарежим

В тебе есть всё, что я хотел, о чём не мечтал

Я собираю для тебя в городах каждый зал

А помнишь, когда я сказал, твою руку взяв,

То, что друг друга потерять нам с тобой нельзя

И до утра в ночи писал тогда свой первый хит

Никто не думал, что я так стану знаменит

Время летит, как говорят, столько не живут

Я помню только - гордо шла, закончив институт

Крепко прижав к своей груди красный тот диплом

Который на полке стоит, где и мой альбом

И с тобой время замирает или бежит вспять

Наши мечты сбылись, но мы продолжаем мечтать

Нас догоняют снова люди по пути домой

Они попросят сделать фото, но уже с тобой

Когда сгорит закат, зажгутся огни

Пусть это далеко, ты снова в пути

Ты просто должен знать, что я есть у тебя

Друг друга потерять с тобой нам нельзя

Когда сгорит закат, зажгутся огни

Пусть это далеко, ты снова в пути

Ты просто должен знать, что я есть у тебя

Друг друга потерять с тобой нам нельзя

Ik heb de eerste keer geen gesprek met je gehad

Ik herinner me dat stomme verwijt van je bruine ogen

Sindsdien is de tijd verstreken - zovelen leven niet

Maar ik herinner me duidelijk je route in de tuin

Hoe ik mijn vermoeide Mercedes om de hoek parkeer

En onder een kapotte lamp ga ik naar je ingang

En je vader is niet blij met mij of mijn tatoeages

Hoe het was allemaal een lange tijd, zo velen leven niet

Je wordt zoveel jaren later met mij wakker

Jij bent alleen van mij, ik ben alleen van jou, niet alleen in sociale netwerken

Waar praten ze achter hun rug om?

Nog een kleinigheid

En wat we ook doen, het komt op het nieuws

En we veranderden elkaar, maar zonder te veranderen

Ik weet dat er in de hele wereld geen betere jij is

Ik sluit mijn ogen, ik ben terug in het appartement, weg van de drukte

En in mijn hoofd alleen die woorden die je me vertelde

Als de zonsondergang brandt, gaan de lichten aan

Laat het gaan, je bent weer op weg

Je moet gewoon weten dat je mij hebt

We kunnen elkaar niet verliezen met jou

De zevende hemel is niet de limiet als we vliegen

Voor de meest urgente zaken is er een vliegtuigmodus

Je hebt alles wat ik wilde, waar ik niet van droomde

Ik verzamel voor u in de steden elke hal

Weet je nog dat ik zei, je hand pakkend,

Het feit dat jij en ik elkaar niet kunnen verliezen

En tot de ochtend in de nacht schreef hij zijn eerste hit

Niemand had gedacht dat ik zo beroemd zou worden

De tijd vliegt, zoals ze zeggen, leef niet zo lang

Ik herinner me alleen - ik liep trots na mijn afstuderen aan de universiteit

Dat rode diploma stevig tegen je borst houden

Welke op de plank ligt, waar is mijn album

En met jou bevriest of loopt de tijd terug

Onze dromen zijn uitgekomen, maar we blijven dromen

Mensen halen ons weer in op weg naar huis

Ze zullen je vragen om een ​​foto te maken, maar al bij je

Als de zonsondergang brandt, gaan de lichten aan

Laat het gaan, je bent weer op weg

Je moet gewoon weten dat je mij hebt

We kunnen elkaar niet verliezen met jou

Als de zonsondergang brandt, gaan de lichten aan

Laat het gaan, je bent weer op weg

Je moet gewoon weten dat je mij hebt

We kunnen elkaar niet verliezen met jou