222 - Tim Barry

I ain’t strayed on happiness or feigned content

But everywhere I go it seems

It’s somewhere that you’ve been

From Asheville to Portland

In airports and vans

From Arizona to Washington State

I expect to see you there

Hiding in the Queens Gate Yard

Or up along the James

Making plans of life’s patterns

That somehow lead us back again

Nathan says he misses your teeth when you smile

And I feel alone

And your girl she ain’t calm yet

But we all hope she’ll come around

And I see your parents when I can

And talk to 'Cole when she calls

Been keeping busy when the sun is high

And hiding when it falls

And I don’t feel alone

When I look up anymore

You always knew you’d be leaving

And slowed down with each step

Keeping time with every stride

With few words said

Below Orion’s belt in dark skies

And Fulton Yard in the sun

On endless cross ties and steel rail black lines

On high or feeling numb

And I forgive you quietly leaving

And I forgive you for what I saw

You know I’ll be alright I heal myself well

On solitude and alcohol

I miss the hell out of your stories and your white lies

And voice calling on the phone

«just checking in, it’s been awhile now,

Been three days since we hung out.»

Just go on ahead if you need

I’ll meet you when I get there

Just know I won’t go easy man

I’ll kick and punch till there’s nothing left

And I don’t feel alone

When I look up anymore.

Ik dwaal niet af van geluk of geveinsde inhoud

Maar overal waar ik ga, lijkt het

Het is ergens waar je bent geweest

Van Asheville naar Portland

Op luchthavens en bestelwagens

Van Arizona naar de staat Washington

Ik verwacht je daar te zien

Verscholen in de Queens Gate Yard

Of langs de James

Plannen maken van levenspatronen

Dat leidt ons op de een of andere manier weer terug

Nathan zegt dat hij je tanden mist als je lacht

En ik voel me alleen

En je meisje, ze is nog niet kalm

Maar we hopen allemaal dat ze langskomt

En ik zie je ouders wanneer ik kan

En praat met 'Cole als ze belt'

Ben bezig geweest als de zon hoog staat

En zich verstoppen als het valt

En ik voel me niet alleen

Als ik meer opkijk

Je wist altijd al dat je zou vertrekken

En vertraagde bij elke stap

Bij elke stap de tijd bijhouden

Met weinig woorden gezegd

Onder de gordel van Orion in de donkere lucht

En Fulton Yard in de zon

Op eindeloze dwarsliggers en zwarte lijnen van stalen rails

Op high of gevoelloos

En ik vergeef je dat je stilletjes weggaat

En ik vergeef je voor wat ik zag

Je weet dat het goed komt, ik genees mezelf goed

Over eenzaamheid en alcohol

Ik mis je verhalen en je leugens om bestwil

En spraakoproepen op de telefoon

« even inchecken, het is al een tijdje geleden,

Het is drie dagen geleden dat we samen zijn geweest.»

Ga gewoon door als je dat nodig hebt

Ik zie je als ik daar aankom

Weet gewoon dat ik het niet gemakkelijk zal maken man

Ik zal schoppen en slaan tot er niets meer over is

En ik voel me niet alleen

Als ik meer opkijk.