Today, The Sea (Anja's Song) - Thränenkind

You are not wrong, who deem, that my days have been a dream;

Yet if hope has flown away in a night, or in a day

In a vision, or in none, is it therefore the less gone?

All I ever had just fades away, the only memory left, is of our special day

I stand amid the roar

Of a surf-tormented shore

And I hold within my hand

Grains of the golden sand

How few!

Yet how they creep

Through my fingers to the deep

While I weep… while I weep!

My dear!

Can I not grasp

Them with a tighter clasp?

My dear!

Can I not save

One from the pitiless waves?

But the only one I really need to save

While struggling with the ruthless waves

From drowning in these endless shores

Is this one important grain of yours

U hebt geen ongelijk, die menen, dat mijn dagen een droom zijn geweest;

Maar als de hoop in een nacht of in een dag is vervlogen

In een visioen, of in geen, is het daarom minder verdwenen?

Alles wat ik ooit had, vervaagt, de enige herinnering die nog over is, is van onze speciale dag

Ik sta te midden van het geraas

Van een door de branding geteisterde kust

En ik houd in mijn hand

Korrels van het gouden zand

Hoe weinig!

Maar hoe ze kruipen

Door mijn vingers naar de diepte

Terwijl ik huil... terwijl ik huil!

Mijn liefste!

Kan ik het niet begrijpen?

Ze met een strakkere sluiting?

Mijn liefste!

Kan ik niet opslaan?

Een van de meedogenloze golven?

Maar de enige die ik echt moet redden

Terwijl hij worstelt met de meedogenloze golven

Van verdrinking in deze eindeloze kusten

Is dit een belangrijke korrel van jou?