Deleting Those Three Words - Thränenkind

Passing lights and passing lives

I am everything but secure

With the feet of a traveler

I won’t stay long here anyway

A giant black snail shell with oppressive weight

I’ve been carrying on my shoulders far too long

A new age to come

I feel the pale sun caressing my dark eyes

But still the icy haze embraces me

Sepulchral cold, along these serpentine roads

I wished there was something I could call home

Swallowing illusions as big as airplanes

In the endless search for comfort

There is nothing but conformity

What if the only way to become finally free is to abandon our own existence?

Will I have lived if I die tonight?

Is the only real friend sitting at my side called «uncertainty»,

wishing me farewell?

Should I delete those three words and will I still be safe tonight?

Passerende lichten en passerende levens

Ik ben alles behalve veilig

Met de voeten van een reiziger

Ik blijf hier toch niet lang

Een gigantische zwarte slakkenhuis met benauwend gewicht

Ik heb veel te lang op mijn schouders gezeten

Er komt een nieuw tijdperk

Ik voel de bleke zon mijn donkere ogen strelen

Maar toch omhelst de ijzige waas mij

Grafkoud, langs deze kronkelige wegen

Ik wou dat er iets was dat ik thuis kon noemen

Illusies zo groot als vliegtuigen inslikken

In de eindeloze zoektocht naar comfort

Er is niets anders dan conformiteit

Wat als de enige manier om eindelijk vrij te worden is door ons eigen bestaan ​​op te geven?

Zal ik hebben geleefd als ik vanavond sterf?

Is de enige echte vriend die aan mijn zijde zit genaamd "onzekerheid",

me vaarwel wensen?

Moet ik die drie woorden verwijderen en ben ik vanavond nog steeds veilig?