Tradition Reimagined - Thousand Below

So maybe I was wrong, I couldn’t leave it dead

I never felt so alone I think I’m seeing red

We’ll never be the same, I see it missing

I hate the way that you are but we’re not that different

Face in the mirror I’m okay now, I’m okay now

Least that’s what I’ll keep telling myself on the way down, on the way down

Maybe I’m to blame, can’t help what I’m thinking

Least that’s what I’ll keep telling myself but I’ll keep singing

Cut down like it’s all tradition

Heart rate, can you see it missing?

Step back, I won’t admit that maybe I’m broken, I won’t listen

Cut down like it’s all tradition

Heart rate can you see it missing?

Leave it, I don’t want to be that, I don’t want to be the one left bleeding

But now I’m stuck tailored to this suit of broken skin

So maybe I was wrong I couldn’t leave it dead

I never felt so alone I think I’m seeing red

We’ll never be the same, I see it missing

I hate the way that you are but we’re not that different

Am I worth fixing, is all I really have to say

Take in my perspective or I can find myself a way

Breaking down the structure of my soul until I can see

Everything so resilient, showing proof that I can breathe

Just know that I’ll keep singing, I’ll keep breathing

My reflection is all I’m missing

I’ll keep singing, I’ll keep breathing

My reflection is all I’m missing

So maybe I was wrong I couldn’t leave it dead

I never felt so alone I think I’m seeing red

We’ll never be the same, I see it missing

I hate the way that you are but we’re not that different

Dus misschien had ik het mis, ik kon het niet dood laten

Ik heb me nog nooit zo alleen gevoeld dat ik denk dat ik rood zie

We zullen nooit meer hetzelfde zijn, ik zie het missen

Ik haat de manier waarop je bent, maar we zijn niet zo anders

Gezicht in de spiegel Ik ben nu in orde, ik ben nu in orde

Tenminste, dat is wat ik mezelf blijf vertellen op de weg naar beneden, op de weg naar beneden

Misschien heb ik de schuld, kan het niet helpen wat ik denk

Tenminste, dat is wat ik mezelf blijf vertellen, maar ik zal blijven zingen

Bezuinigen alsof het allemaal traditie is

Hartslag, zie je dat deze ontbreekt?

Doe een stap achteruit, ik zal niet toegeven dat ik misschien gebroken ben, ik zal niet luisteren

Bezuinigen alsof het allemaal traditie is

Hartslag kun je zien dat deze ontbreekt?

Laat het, ik wil dat niet zijn, ik wil niet degene zijn die blijft bloeden

Maar nu zit ik vast aan dit pak met een gebroken huid

Dus misschien had ik het mis, ik kon het niet dood laten

Ik heb me nog nooit zo alleen gevoeld dat ik denk dat ik rood zie

We zullen nooit meer hetzelfde zijn, ik zie het missen

Ik haat de manier waarop je bent, maar we zijn niet zo anders

Ben ik de moeite waard om te repareren, is alles wat ik echt te zeggen heb?

Bekijk mijn perspectief of ik kan een manier vinden

De structuur van mijn ziel afbreken totdat ik kan zien

Alles zo veerkrachtig, het bewijs dat ik kan ademen

Weet gewoon dat ik zal blijven zingen, ik zal blijven ademen

Mijn reflectie is alles wat ik mis

Ik zal blijven zingen, ik zal blijven ademen

Mijn reflectie is alles wat ik mis

Dus misschien had ik het mis, ik kon het niet dood laten

Ik heb me nog nooit zo alleen gevoeld dat ik denk dat ik rood zie

We zullen nooit meer hetzelfde zijn, ik zie het missen

Ik haat de manier waarop je bent, maar we zijn niet zo anders