Disperato - Thegiornalisti

Disperato, me ne vado in giro per la città

Con gli occhiali scuri

Di domenica, quando la gente è a tavola già

Io cerco

Di non buttarmi via

Disperato non è mai

Ci provo un sacco di poesia

Camminare mi fa bene

Raccolgo tutta la magia che c'è

Nell’aria

I nostri figli giocheranno il lunedì

O moriremo intrappolati in questo film

Disperato, regalato

Ai margini della realtà

Quanto bevo

Quanto sudo

Quando tutto questo finirà

Anch’io

Finisco e gioisco con te

I nostri figli giocheranno il lunedì

O moriremo intrappolati in questo film

Ti prego svegliami se pensi che io stia

Buttando tutto solo per una bugia

Aspetteremo che andrà sempre così

O reagiremo qui e ora, ora e qui

Intanto vado con la tua e con la mia

Immensa gioia di rinascere così

Immensa gioia di rinascere così

Wanhopig ga ik door de stad

Met donkere bril

Op zondag, als er al mensen aan tafel zitten

ik zoek

Niet om me weg te gooien

Hij is nooit wanhopig

Ik probeer veel poëzie

Wandelen is goed voor mij

Ik verzamel alle magie die er is

In de lucht

Onze kinderen spelen op maandag

Of we sterven gevangen in deze film

Wanhopig, begaafd

Op de rand van de realiteit

Hoeveel drink ik?

Hoeveel ik zweet?

Als dit allemaal voorbij is

Ik ook

Ik sluit af en verheug me met je

Onze kinderen spelen op maandag

Of we sterven gevangen in deze film

Maak me alsjeblieft wakker als je denkt dat ik aan het doen ben

Alles voor een leugen weggooien

We wachten tot het altijd zo gaat

Of we reageren hier en nu, nu en hier

Ondertussen ga ik met de jouwe en de mijne

Een enorme vreugde om zo herboren te worden

Een enorme vreugde om zo herboren te worden