Start It Up - The Weeks

He was young once more than bones and blood

Now he’s shaky with a liars face

He was empty except for whiskey

He said he loves it but he hates the taste

She was home sick, had a nervous tic

She’d like to grow but was afraid of change

She was lost once, found a home but

The family said

The family showed up so she couldn’t stay

I get nervous and I’m often sick

This is where we were led

I heard they’re living hand to mouth now

Well at least they get fed

They were held up, it’s hard to tell but

He looked better in his younger days

She was stuck there, she needed bus fare

Someone to help her out and count her change

To him she’s beautiful, her movements musical

He liked the way she spoke of time and space

They had blank stares, they were worse for wear

But who am I to say they should change

It helps her when she weeps

She only seems to weep

Only when I sing

Hij was nog eens jong dan botten en bloed

Nu is hij wankel met een leugenaarsgezicht

Hij was leeg behalve whisky

Hij zei dat hij er dol op is, maar hij haat de smaak

Ze was ziek thuis, had een nerveuze tic

Ze zou graag willen groeien, maar was bang voor verandering

Ze was een keer verdwaald, vond een thuis, maar

De familie zei:

De familie kwam opdagen, dus ze kon niet blijven

Ik word nerveus en ben vaak ziek

Dit is waar we naartoe werden geleid

Ik heb gehoord dat ze nu hand in mond leven

Ze krijgen tenminste te eten

Ze werden opgehouden, het is moeilijk te zeggen, maar

Hij zag er beter uit in zijn jonge jaren

Ze zat daar vast, ze had een buskaartje nodig

Iemand om haar te helpen en haar wisselgeld te tellen

Voor hem is ze mooi, haar bewegingen muzikaal

Hij hield van de manier waarop ze over tijd en ruimte sprak

Ze hadden blanco blikken, ze waren slechter voor slijtage

Maar wie ben ik om te zeggen dat ze moeten veranderen?

Het helpt haar als ze huilt

Ze lijkt alleen maar te huilen

Alleen als ik zing