The Middle Distance - The Riot Before

«Somewhere in the east: early morning: set off at dawn, travel round in front

of the sun, steal a day’s march on him.

Keep it up for ever never grow a day

older technically.»

--James Joyce, Ulysses

Waking up with the sunrise

Running fast enough to the west

Forever fallow your shadow

Never allowing it to shorten

It’s a youth without ever ending

It’s a death with nothing to show

Just a life spent negating

Screaming no, no, not what I wanted at all

In between the two letters

The firsts in the alphabet

Navigating the expanse

Separating them on a map

Is a swamp covered over in water

Overgrown over sediment

That’ll bury a traveller

Sinking slow slow slow till it’s all overhead

Down down down

So we fight to flee towards the lives that we wanted

Leave behind all the murdered air

Then find we aren’t what we were when we started

Lost, old, removed from the things we once cared

How those years start to weigh

How the reflexes slow

How the passionate days

Grow increasingly dull

There is so much to say

When the tide is out low

But it is trite it is vain

When the moon starts to pull

There’s a space in the seam between hate sewn to love

And I know what it means to live in the undone

When you’ve stopped your retreat but you’re unsure at what

You want to re-raise your gun

If you should re-raise your gun

I’ve been lost in between all the gaps separating the atoms

I’ve been trapped in the billboard fonts lining the highways

All I want is the middle distance

Where the solids have definition

To risk defeat find meaning without just running away

«Ergens in het oosten: vroege ochtend: vertrek bij zonsopgang, reis vooraan»

van de zon, steel een dagmars op hem.

Ga zo door, groei nooit een dag

technisch ouder.»

--James Joyce, Ulysses

Wakker worden met de zonsopgang

Snel genoeg naar het westen rennen

Voor altijd braak je schaduw

Laat het nooit inkorten

Het is een jeugd zonder ooit te eindigen

Het is een dood die niets laat zien

Gewoon een leven lang ontkennen

Schreeuwen nee, nee, helemaal niet wat ik wilde

Tussen de twee letters

De eersten in het alfabet

Navigeren door de uitgestrektheid

Ze scheiden op een kaart

Is een moeras bedekt met water?

Overwoekerd over sediment

Dat zal een reiziger begraven

Zinkend langzaam langzaam langzaam tot het allemaal boven je hoofd is

Omlaag omlaag omlaag

Dus we vechten om te vluchten naar de levens die we wilden

Laat alle vermoorde lucht achter

Ontdek dan dat we niet zijn wat we waren toen we begonnen

Verloren, oud, verwijderd van de dingen waar we ooit om gaven

Hoe die jaren beginnen te wegen

Hoe de reflexen vertragen

Hoe de gepassioneerde dagen

Word steeds saaier

Er is zoveel te zeggen

Als het tij laag is

Maar het is afgezaagd, het is ijdel

Wanneer de maan begint te trekken

Er is een spatie in de naad tussen haat genaaid aan liefde

En ik weet wat het betekent om in het ongedaan gemaakte te leven

Wanneer je je retraite hebt stopgezet, maar je weet niet wat?

Je wilt je wapen opnieuw heffen

Als je je wapen opnieuw moet heffen

Ik ben verdwaald tussen alle gaten tussen de atomen

Ik zit vast in de lettertypen van reclameborden langs de snelwegen

Ik wil alleen de halve fond

Waar de vaste stoffen definitie hebben

Om een ​​nederlaag te riskeren, vind je betekenis zonder gewoon weg te rennen