The Cheapest Cigarettes - The Riot Before

Two tall cans and the cheapest cigarettes to relieve

An honest man and another honest day of working.

It’ll help him through the night;

It’ll help him get some sleep.

Then he’s up again and he’s standing on the corner hoping

His dirty hands can once again earn him a living.

Then it’s to the liquor store

Another night spent on the street

Then a thought occurs to me With a knot inside my throat I balance on A rope thinner than feet a thousand feet above

A canyon floor with one exception;

Everyone can clearly see the safety net waiting

For my falling body.

Look deep inside of muscles sore;

there’s acid eating

But there’s still life in spite of everything retreating

Because a day of work still beats

Not having any days at all.

What good is pride?

It never stopped a stomach aching

What good are rights when all you want is to be eating?

A little shelter from the rain

A little comfort in the cold

A stubborn thought it sickens me And I never learned a better lesson

Than what I can’t articulate about a smile and a sense of something better

In what should be desolate and desperate

Disenfranchised and disappointing and so distraught

I’m a fake a fraud a phone every step I take

In a broken smile, he reminded me My net is bigger than a falling body.

My hands are clean but my soul is dirty.

Twee grote blikken en de goedkoopste sigaretten om te verlichten

Een eerlijke man en weer een eerlijke werkdag.

Het zal hem de nacht door helpen;

Het zal hem helpen om wat te slapen.

Dan is hij weer op en staat hij op de hoek in de hoop

Zijn vuile handen kunnen hem opnieuw de kost verdienen.

Dan is het naar de slijterij

Weer een nacht op straat doorgebracht

Dan komt er een gedachte bij me op Met een knoop in mijn keel balanceer ik op een touw dunner dan duizend voet erboven

Een canyonvloer met één uitzondering;

Iedereen kan duidelijk het vangnet zien wachten

Voor mijn vallende lichaam.

Kijk diep in de spierpijn;

er is zuur eten

Maar er is nog steeds leven ondanks dat alles zich terugtrekt

Omdat een werkdag nog steeds beter is

Helemaal geen dagen hebben.

Wat heb je aan trots?

Het stopte nooit een maagpijn

Wat heb je aan rechten als je alleen maar wilt eten?

Een beetje beschutting tegen de regen

Een beetje comfort in de kou

Een koppige dacht dat ik er ziek van werd En ik heb nooit een betere les geleerd

Dan wat ik niet kan verwoorden over een glimlach en een gevoel van iets beters

In wat troosteloos en wanhopig zou moeten zijn

Rechteloos en teleurstellend en zo radeloos

Ik ben een neppe oplichter een telefoon bij elke stap die ik zet

Met een gebroken glimlach herinnerde hij me eraan dat mijn net groter is dan een vallend lichaam.

Mijn handen zijn schoon, maar mijn ziel is vuil.