She Is Far from the Land - The Moorings

She is far from the land where her young hero sleeps

And lovers are round her sighing

But coldly she turns from their gaze, and weeps

For her heart in his grave is lying!

She sings the wild song of her dear native plains

Every note which he lov’d awaking --

Ah!

little they think, who delight in her strains

How the heart of the Minstrel is breaking!

He had liv’d for his love, for his country he died

They were all that to life had entwin’d him, --

Nor soon shall the tears of his country be dried

Nor long will his love stay behind him!

Oh!

make her a grave, where the sunbeams rest

When they promise a glorious morrow;

They’ll shine o’er her sleep, like a smile from the west

From her own lov’d island of sorrow!

Ze is ver van het land waar haar jonge held slaapt

En geliefden zuchten om haar heen

Maar koud wendt ze zich af van hun blik, en huilt

Want haar hart in zijn graf liegt!

Ze zingt het wilde lied van haar dierbare inheemse vlaktes

Elke noot die hij graag wakker maakte --

Ah!

weinig denken ze, die genieten van haar spanningen

Wat breekt het hart van de Minstrel!

Hij had geleefd voor zijn liefde, voor zijn land stierf hij

Ze waren alles wat het leven hem had verstrengeld, --

Noch zullen de tranen van zijn land spoedig worden gedroogd

Zijn liefde zal ook niet lang achter hem blijven!

Oh!

maak haar een graf, waar de zonnestralen rusten

Wanneer ze een glorieuze morgen beloven;

Ze zullen schijnen over haar slaap, als een glimlach uit het westen

Van haar eigen geliefde eiland van verdriet!