Sail On - The Moorings

Sail on, sail on, thou fearless bark --

Wherever blows the welcome wind

It cannot lead to scenes more dark

More sad, than those we leave behind

Each wave that passes seems to say

Though death beneath our smile may be

Less cold we are, less false than they

Whose smiling wrecked thy hopes and thee

Sail on, sail on -- through endless space --

Through calm -- through tempest -- stop no more;

The stormiest sea’s a resting-place

To him who leaves such hearts on shore

Or -- if some desert land we meet

Where never yet false-hearted men

Profaned a world that else were sweet --

Then rest thee, bark, but not till then

Vaar verder, zeil verder, jij onbevreesde blaf --

Waar de welkome wind ook waait

Het kan niet leiden tot donkere scènes

Meer triest dan degenen die we achterlaten

Elke golf die voorbijgaat, lijkt te zeggen:

Hoewel de dood onder onze glimlach kan zijn

Minder koud zijn we, minder vals dan zij

Wiens glimlach je hoop en jou deed vergaan

Vaar verder, vaar verder -- door eindeloze ruimte --

Door kalmte -- door storm -- stop niet meer;

De meest stormachtige zee is een rustplaats

Aan hem die zulke harten aan de wal achterlaat

Of -- als we een woestijnland tegenkomen

Waar nog nooit valshartige mannen

Een wereld ontheiligd die anders zoet was --

Rust dan uit, blaf, maar niet tot dan