Believe Me, If All Those Endearing Young Charms - The Moorings

Believe me, if all those endearing young charms

Which I gaze on so fondly to-day

Were to change by to-morrow, and fleet in my arms

Like fairy-gifts fading away

Thou wouldst still be ador’d, as this moment thou art

Let thy loveliness fade as it will

And around the dear ruin each wish of my heart

Would entwine itself verdantly still

It is not while beauty and youth are thine own

And thy cheeks unprofaned by a tear

That the fervour and faith of a soul can be known

To which time will but make thee more dear;

No, the heart that has truly lov’d never forgets

But as truly loves on to the close

As the sun-flower turns on her god, when he sets

The same look which she turn’d when he rose

Geloof me, als al die vertederende jonge charmes

Waar ik vandaag zo graag naar kijk

Zou morgen veranderen, en vloot in mijn armen

Zoals sprookjes die vervagen

Je zou nog steeds aanbeden worden, zoals je op dit moment bent

Laat uw lieflijkheid vervagen zoals het zal

En rond de lieve ruïne elke wens van mijn hart

Zou zichzelf nog groen omstrengelen

Het is niet zolang schoonheid en jeugd van jou zijn

En je wangen niet ontheiligd door een traan

Dat de vurigheid en het geloof van een ziel gekend kan worden

Aan welke tijd zal u maar dierbaarder worden;

Nee, het hart dat echt heeft liefgehad, vergeet het nooit

Maar als echt dol op tot het einde

Zoals de zonnebloem zich tegen haar god keert, wanneer hij ondergaat

Dezelfde blik die ze toekeek toen hij opstond