Voices on the Wind - The Levellers

There’s a man on the mountain

Who hides himself away

A voice on the wind there

Is telling him to stay

He knows on the outside

The world has looked away

From that night in the valley

When they took them all away

Now the rock of ages

Has broken at his feet

The history of centuries

Lies scattered down the street

The houses are all empty now

Left broken there to die

The children’s playground

Burned and gone

With no-one left to cry

Can you hear it

Can you hear the sound of voices

Carried on the wind

He drowned himself in sorrow

And he drowned himself in drink

He drowned himself in self-pity

Until it made him sick

He knew he was no master

Just a slave to himself

To the voices that have tortured him

That he’ll take to his grave

Can you hear it

Can you hear the sound of voices

Carried on the wind

Time passes slowly

Sometimes he’s at a loss

And he wishes he could change it all

But you can’t turn back the clock

So he picks up the broken pieces

Of that so sacred rock

And he takes them to a safer place

Where they’ll be forever lost

Er is een man op de berg

Wie verbergt zich?

Een stem op de wind daar

Zegt hem dat hij moet blijven?

Hij weet aan de buitenkant

De wereld heeft weggekeken

Van die nacht in de vallei

Toen ze ze allemaal wegnamen

Nu de rots der eeuwen

Is gebroken aan zijn voeten

De geschiedenis van eeuwen

Leugens verspreid over de straat

De huizen zijn nu allemaal leeg

Daar achtergelaten om te sterven

De kinderspeeltuin

Verbrand en weg

Met niemand meer om te huilen

Kun je het horen

Kun je het geluid van stemmen horen

Gedragen op de wind

Hij verdronk zichzelf in verdriet

En hij verdronk zichzelf in een drankje

Hij verdronk zichzelf in zelfmedelijden

Tot hij er ziek van werd

Hij wist dat hij geen meester was

Gewoon een slaaf van zichzelf

Aan de stemmen die hem hebben gekweld

Dat hij zijn graf in zal nemen

Kun je het horen

Kun je het geluid van stemmen horen

Gedragen op de wind

De tijd verstrijkt langzaam

Soms weet hij het niet meer

En hij zou willen dat hij alles kon veranderen

Maar je kunt de klok niet terugdraaien

Dus hij raapt de gebroken stukken op

Van die zo heilige rots

En hij neemt ze mee naar een veiligere plek

Waar ze voor altijd verloren zullen gaan