Howl - The Crookes

Each and every conversation flickers like old film

and you know each assignation lives on

only in my imagination… or maybe in the mirror.

There’s an echo through these streets that half the world’s forgot:

«Don't know who I am, but who I’m not»

Please just leave me with my imagination.

I’m talking to the mirror.

Staring at my own reflection — it breaks just like a fever.

And there’s no time, only light,

no clocks, but shadows that hide the point when day becomes night.

It’s hard to tell with these skies…

I heard the howl, I love you but you keep me down.

Your love’ll keep me down.

Your love’ll keep me down.

Twenty thousand faceless people rushing to their homes.

Somehow I’m surrounded and still alone.

All I wanna do is sit and watch the world go by,

count the minds destroyed by wasted time.

Please just leave me with my imagination.

I’m talking to the mirror.

Staring at my own reflection — it breaks just like a fever.

And there’s no time, only light,

no clocks, just shadows that hide the point when day becomes night.

It’s hard to tell with these skies…

I heard the howl, I love you but you keep me down.

Your love’ll keep me down.

Your love’ll keep me down.

Your love’ll keep me down.

Your love’ll keep me down.

Elk gesprek flikkert als een oude film

en je weet dat elke toewijzing voortleeft

alleen in mijn verbeelding... of misschien in de spiegel.

Er klinkt een echo door deze straten die de halve wereld is vergeten:

«Weet niet wie ik ben, maar wie ik niet ben»

Laat me alsjeblieft gewoon met mijn fantasie.

Ik praat tegen de spiegel.

Starend naar mijn eigen spiegelbeeld - het breekt als een koorts.

En er is geen tijd, alleen licht,

geen klokken, maar schaduwen die het punt verbergen waarop de dag nacht wordt.

Het is moeilijk te zeggen met deze luchten...

Ik hoorde het gehuil, ik hou van je, maar je houdt me laag.

Je liefde zal me laag houden.

Je liefde zal me laag houden.

Twintigduizend gezichtsloze mensen haasten zich naar hun huizen.

Op de een of andere manier ben ik omringd en nog steeds alleen.

Ik wil alleen maar zitten en kijken naar de wereld die voorbijgaat,

tel de geesten die zijn vernietigd door verspilde tijd.

Laat me alsjeblieft gewoon met mijn fantasie.

Ik praat tegen de spiegel.

Starend naar mijn eigen spiegelbeeld - het breekt als een koorts.

En er is geen tijd, alleen licht,

geen klokken, alleen schaduwen die het punt verbergen waarop de dag nacht wordt.

Het is moeilijk te zeggen met deze luchten...

Ik hoorde het gehuil, ik hou van je, maar je houdt me laag.

Je liefde zal me laag houden.

Je liefde zal me laag houden.

Je liefde zal me laag houden.

Je liefde zal me laag houden.