Faded Flower - The Carter Family

The flowers I saw in the wild-wood

Have since dropped their beautiful leaves

And the many dear friends of my childhood

Have slumbered for years in their graves

But the bloom of the flowers I remember

Though their smiles I may nevermore see

For the cold, chilly winds of December

Stole my flowers' companions from me

It is no wonder that I’m broken-hearted

And stricken with sorrows should be

For we have met, we have loved, we have parted

My flowers' companions and me

How dark looks this world and how dreary

When we part from the ones that we love

There is rest for the faint and the weary

And friends meet with loved ones above

For in heaven I can but remember

When from earth my soul shall be freed

That no cold, chilly winds of December

Shall steal my companions from me

De bloemen die ik zag in het wilde bos

Hebben sindsdien hun mooie bladeren laten vallen

En de vele lieve vrienden uit mijn kindertijd

Hebben jarenlang in hun graf gesluimerd

Maar de bloei van de bloemen herinner ik me nog

Hoewel ik hun glimlach misschien nooit meer zal zien

Voor de koude, kille wind van december

Heeft de metgezellen van mijn bloemen van me gestolen

Het is geen wonder dat ik een gebroken hart heb

En getroffen door verdriet zou moeten zijn

Want we hebben elkaar ontmoet, we hebben liefgehad, we zijn uit elkaar gegaan

De metgezellen van mijn bloemen en ik

Hoe donker ziet deze wereld eruit en hoe somber

Als we afscheid nemen van degenen van wie we houden

Er is rust voor de zwakken en de vermoeiden

En vrienden ontmoeten geliefden hierboven

Want in de hemel kan ik me maar herinneren

Wanneer van de aarde mijn ziel zal worden bevrijd

Dat geen koude, kille wind van december

Zal mijn metgezellen van me stelen