Onyx - The Afterimage

Unassuming truths become remedial for shades of devotion,

I know, since my soul is on display for nothing but scrutiny

Stare in my direction and catch a glimpse of who I’m becoming

While the world loses its colour by the rain

I’m finding myself to be completely desaturated, adhering to pointless endeavors

I’m finding myself to be completely desaturated, adhering to pointless endeavors

I am wandering, I’m not following

(I am wandering)

I am wandering never following

I am wandering, I am not following

My thoughts are perpetuating into an infinite sequence, and in turn I’m unable

to utter a single word with confidence

I’m losing passion, lacking feeling

Fading colours, from a deep red to a dismal grey

I am everyone, yet no one at the same time

I passage through channels toward my own lifetime, recognizing I’ll never be

conscious again

My eternity resembles a single instant

Dwelling in all regions and leaving no imprint

I’m in touch with infinity and visionless

(The visionless)

Unassuming truths become remedial for shades of devotion

I know, since my soul is on display for nothing but scrutiny

My thoughts are perpetuating into an infinite sequence, and in turn I’m unable

to utter a single word

I’m losing confidence

I’m losing passion, lacking feeling

Fading colours

Bescheiden waarheden worden genezend voor tinten van toewijding,

Ik weet het, aangezien mijn ziel voor niets anders dan nauwkeurig wordt tentoongesteld

Kijk in mijn richting en krijg een glimp van wie ik aan het worden ben

Terwijl de wereld zijn kleur verliest door de regen

Ik merk dat ik volledig onverzadigd ben en me aan zinloze inspanningen voldoe

Ik merk dat ik volledig onverzadigd ben en me aan zinloze inspanningen voldoe

Ik dwaal rond, ik volg niet

(Ik dwaal rond)

Ik dwaal rond en volg nooit

Ik dwaal rond, ik volg niet

Mijn gedachten bestendigen zich in een oneindige reeks, en op mijn beurt kan ik niet

om een ​​enkel woord met vertrouwen uit te spreken

Ik verlies passie, gebrek aan gevoel

Vervagende kleuren, van dieprood tot somber grijs

Ik ben iedereen, maar tegelijkertijd niemand

Ik ga via kanalen naar mijn eigen leven, in het besef dat ik dat nooit zal zijn

weer bij bewustzijn

Mijn eeuwigheid lijkt op een enkel moment

Wonen in alle regio's en laten geen afdruk achter

Ik sta in contact met oneindig en zonder zicht

(De visielozen)

Bescheiden waarheden worden een remedie voor tinten van toewijding

Ik weet het, aangezien mijn ziel voor niets anders dan nauwkeurig wordt tentoongesteld

Mijn gedachten bestendigen zich in een oneindige reeks, en op mijn beurt kan ik niet

om een ​​enkel woord uit te spreken

Ik verlies het vertrouwen

Ik verlies passie, gebrek aan gevoel

vervagende kleuren