...and Pain Silently Sings - Thalarion

Rents in centuries and between us

Pages torn out of my life

You say: «Also fear has its charm»

But for whom aren’t the stars lovely?

Silence brings a solitude

And pain silently sings

Touch the other side of the horizon

Because the pain is what remains

You are sad as a way of no return

You are sad as a spring poured out

Beyond the coffinof gloomy days

Eyes turned towards doom of delight

With the black oppressive prayer

Near the white licking flames

There is lost melody of a dying sun

And my sobs revive deep inside

When the tears fall down on my face

Pain buried into the mosaic of melancholy

I flounder through my memories

Too weak, wholly weary

Evil laugh, wild dreams

Burning blood, black heartbeats

The painful spots, scars in the soul

That have remained like a sword thrust into the ground

We sowed the light and pain silently sings

Silence brings a solitude

And pain silently sings

Touch the other side of the horizon

Because the pain is what remains

Huurprijzen in eeuwen en tussen ons

Pagina's uit mijn leven gescheurd

Je zegt: "Ook angst heeft zijn charme"

Maar voor wie zijn de sterren niet lief?

Stilte brengt eenzaamheid

En pijn zingt stil

Raak de andere kant van de horizon aan

Omdat de pijn is wat overblijft

Je bent verdrietig als een manier van geen terugkeer

Je bent verdrietig als een uitgestorte lente

Voorbij de kist van sombere dagen

Ogen gericht op onheil van verrukking

Met het zwarte beklemmende gebed

In de buurt van de witte likkende vlammen

Er is een verloren melodie van een stervende zon

En mijn snikken herleven diep van binnen

Wanneer de tranen op mijn gezicht vallen

Pijn begraven in het mozaïek van melancholie

Ik scharrel door mijn herinneringen

Te zwak, helemaal moe

Kwade lach, wilde dromen

Brandend bloed, zwarte hartslagen

De pijnlijke plekken, littekens in de ziel

Die zijn gebleven als een zwaard dat in de grond is gestoken

We zaaiden het licht en pijn zingt stilletjes

Stilte brengt eenzaamheid

En pijn zingt stil

Raak de andere kant van de horizon aan

Omdat de pijn is wat overblijft