A More Than Fiendish Malevolence - Thalarion

If tomorrow I die, today I would unburden my soul.

I grew day by day, more moody, more irritable.

More regardless of the feelings of others.

But I soon found a dislike to everyone arising within me.

By slow degrees, these feelings of disgust and annoyance.

Rose into the bitterness and hatred.

The fury of a demon possessed me, I knew myself no longer.

For months I could not rid myself of the phantasm.

Beneath the pressure of torments such as these.

The feeble remnant of the good within me succumbed.

Evil thoughts became my sole intimates.

The darkest and most evil thoughts.

A more than fiendish malevolence.

Thrilled every fibre of my frame.

But it was only a feeble feeling.

And the soul remained untouched.

If tomorrow I die, today I would unburden my soul.

I grew day by day, more moody, more irritable.

More regardless of the feelings of others.

But I soon found a dislike to everyone arising within me.

A more than fiendish malevolence.

Thrilled every fibre of my frame.

But it was only a feeble feeling.

And the soul remained untouched.

Als ik morgen sterf, zou ik vandaag mijn ziel ontlasten.

Ik werd met de dag groter, humeuriger, prikkelbaarder.

Meer ongeacht de gevoelens van anderen.

Maar ik ontdekte al snel een hekel aan iedereen die in mij opkwam.

Langzaam verdwijnen deze gevoelens van walging en ergernis.

Reeg in de bitterheid en haat.

De woede van een demon maakte zich van mij meester, ik kende mezelf niet meer.

Maandenlang kon ik me niet van het fantasma ontdoen.

Onder de druk van kwellingen zoals deze.

Het zwakke overblijfsel van het goede in mij bezweek.

Kwade gedachten werden mijn enige intimi.

De donkerste en meest kwaadaardige gedachten.

Een meer dan duivelse boosaardigheid.

Opgewonden elke vezel van mijn frame.

Maar het was maar een zwak gevoel.

En de ziel bleef onaangeroerd.

Als ik morgen sterf, zou ik vandaag mijn ziel ontlasten.

Ik werd met de dag groter, humeuriger, prikkelbaarder.

Meer ongeacht de gevoelens van anderen.

Maar ik ontdekte al snel een hekel aan iedereen die in mij opkwam.

Een meer dan duivelse boosaardigheid.

Opgewonden elke vezel van mijn frame.

Maar het was maar een zwak gevoel.

En de ziel bleef onaangeroerd.