Almost Forgotten Empire - Thalarion

There they lived fortunate and alone

Beyond the stonewalls of merciless time

They drank the water from the fount of wisdom

And felt the whiff of the ancient spirits

The wind was rustling among the time-honoured oaks

Whispering the sacrosanct song of their lives

Prophecy of a distant future so unimaginable

Hovered over their breezy head, their breezy head

So there they lived fortunate and alone

Under the triumphs of endless night

That gave them sensation of beautiful fear

A fear that never passed away

Ancient Slavic rite to the glory of Perun

And on every night during the glamorous time

They lit the stars that have already burnt out

Lanterns of ages lost in the darkness

Mirrors of time broken to pieces

So there they lived fortunate and alone

Under the triumphs of endless night

That gave them sensation of beautiful fear

A fear that never passed away

Daar leefden ze gelukkig en alleen

Voorbij de stenen muren van genadeloze tijd

Ze dronken het water uit de bron van wijsheid

En voelde de geur van de oude geesten

De wind ruiste tussen de aloude eiken

Het heilige lied van hun leven fluisteren

Profetie van een verre toekomst zo onvoorstelbaar

Zweefde over hun luchtige hoofd, hun luchtige hoofd

Dus daar leefden ze gelukkig en alleen

Onder de triomfen van de eindeloze nacht

Dat gaf hen een gevoel van mooie angst

Een angst die nooit is weggegaan

Oude Slavische ritus ter ere van Perun

En elke avond tijdens de glamoureuze tijd

Ze verlichtten de sterren die al zijn opgebrand

Lantaarns van oudsher verloren in de duisternis

Spiegels van de tijd in stukken gebroken

Dus daar leefden ze gelukkig en alleen

Onder de triomfen van de eindeloze nacht

Dat gaf hen een gevoel van mooie angst

Een angst die nooit is weggegaan